چکیده
دولت‌آبادی یکی از نام‌آوران عرصةادبیات داستانی است وبی‌شک رمان «روزگار سپری‌شدة مردم سالخورده» یکی از شاهکارهای اوست. در این رمان نیز مانند غالب آثار دولت‌آبادی، خیال‌پردازی شاعرانة نویسنده، جولانی چشمگیر دارد که از میان عناصر خیالی، تشبیه برجسته‌تر است. تجربه‌گرایی و نگاه تازه‌ای که پشتوانة این تشبیهات است، موجب نوآوری‌هایی در این عرصه شده است. از این رو در عرصة بلاغت می‌توان، جایگاه مهمی برای نویسنده قائل شد. با وجود کاستی‌ها وضعف‌هایی چون اطناب، تعقید، افراط در تشبیه‌گرایی و ... این رمان را می‌توان کوششی مطلوب در جهت گسترش دامنة خیال در ادب فارسی دانست .
کلیدواژه‌ها
', './data/perlit/coversheet/cover_fa.jpg'))