چکیده در محیط دربار سلطان مسعود غزنوی، بی اعتمادی عمیقی در لایه‌های مختلف حکومت وجود داشت که زمینۀ انواع توطئه‌ها و فتنه‌انگیزی‌ها را فراهم می‌آورد. ابوالفضل بیهقی به کمک ابزارهایی هم‌چون عنصر داستانی «گفتگو»، کوشیده است به نحوی زیرکانه و پوشیده آن واقعیت‌ها را آشکار سازد و آنها را در بوته نقد قرار دهد. بیهقی با این انگیزه و هدف خاص از طریق گفتگو به توصیف دقیق شخصیت‌ها و روابط آنها پرداخته است. وی گاه از طریق بازگویی جملاتِ اشخاص در لابه‌لای گفتگوهایشان، آنها را قابل‌اعتماد یا غیرقابل اعتماد معرفی کرده است. هم‌چنین گاه فضای بی‌اعتمادی را از طریق گزینش‌ها و پاره‌های برگزیدۀ خود از میان گفتگوی شخصیت‌ها منعکس کرده است. بیهقی معمولاً انتقاد خود را در لفافه‌ای از گفتگوهای دیگران می‌پیچد و از طریق گفتگوی آنها بسیاری از سیاست‌های اشتباه حکومت غزنویان و شخص مسعود را زیرکانه و غیر مستقیم برملا می‌کند.
صحرائی, قاسم , حیدری, علی و میرزایی مقدم, مریم . (1391). عنصر «گفتگو» در تاریخ بیهقی. زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز), 65(226), 47-75.
MLA
صحرائی, قاسم , , حیدری, علی , و میرزایی مقدم, مریم . "عنصر «گفتگو» در تاریخ بیهقی", زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز), 65, 226, 1391, 47-75.
HARVARD
صحرائی, قاسم, حیدری, علی, میرزایی مقدم, مریم. (1391). 'عنصر «گفتگو» در تاریخ بیهقی', زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز), 65(226), pp. 47-75.
CHICAGO
قاسم صحرائی , علی حیدری و مریم میرزایی مقدم, "عنصر «گفتگو» در تاریخ بیهقی," زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز), 65 226 (1391): 47-75,
VANCOUVER
صحرائی, قاسم, حیدری, علی, میرزایی مقدم, مریم. عنصر «گفتگو» در تاریخ بیهقی. زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز), 1391; 65(226): 47-75.
', './data/perlit/coversheet/cover_fa.jpg'))
