احمدی گیوی، حسن. (1380)، دستور تاریخی فعل، 2 جلد، تهران: نشر قطره.
اسدی طوسی، ابومنصورعلیبناحمد. (1354). گرشاسپنامه. به اهتمام حبیب یغمایی. چاپ دوم. تهران: کتابخانۀ طهوری.
انوری، اوحدالدّین. (1364). دیوان. تصحیح سعید نفیسی. تهران: سکه و پیروز
انوری، حسن. (1381). فرهنگ بزرگ سخن. تهران: سخن.
خالقیمطلق، جلال. (1391). یادداشتهای شاهنامه. 3 جلد. تهران: دایرهالمعارف بزرگ اسلامی.
دستنویس شاهنامة فردوسی همراه با خمسة نظامی مربوط به سدة ۸ هجری قمری (معروف به شاهنامة سعدلو)، چاپ عکسی از روی نسخة متعلق به مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی، با مقدمة فتحالـله مجتبایی.
دستنویس شاهنامة فردوسی از روی نسخۀ کتابت اواخر سدۀ هفتم و اوایل سدۀ هشتم هجری قمری (کتابخانۀ شرقی، وابسته به دانشگاه سنژوزف بیروت، شمارۀ NC. 43) به کوشش ایرج افشار، محمود امیدسالار و نادر مطلّبی کاشانی.
دستنویس شاهنامۀ فردوسی کتابخانۀ بادلیان به شمارۀ Or. 716.
دهخدا، علیاکبر. (1377). لغتنامۀ دهخدا. تهران: انتشارات دانشگاه تهران- مؤسسۀ لغتنامۀ دهخدا.
زریاب خویی، عباس. (1370). نگاهی تازه به مقدمۀ شاهنامه. ایراننامه. شمارۀ 37: 14-23.
سوزنی سمرقندی. (1338). دیوان. تصحیح ناصرالدّین شاهحسینی. تهران: امیرکبیر.
یعی، محمود. (1377). شاهنامه و دستور. چاپ دوم. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
فرّخی سیستانی. (1335). دیوان حکیم فرّخی سیستانی. به کوشش محمّد دبیرسیاقی. تهران: انتشارات شرکت اقبال و شرکا.
فردوسی، ابوالقاسم. (1380). شاهنامه. تصحیح مصطفی جیحونی. 5 جلد (0-4). تهران: گروه انتشارات شاهنامهپژوهی.
فردوسی، ابوالقاسم. (1384). گزیدۀ شاهنامه. تصحیح و گزینش مصطفی جیحونی تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه. تصحیح جلال خالقی مطلق. هشت جلد. تهران: دایرهالمعارف بزرگ اسلامی.
فردوسی، ابوالقاسم. (1393). شاهنامه. تصحیح جلال خالقیمطلق. 2 جلد. تهران: سخن.
فردوسی، ابوالقاسم. (1353)، شاهنامه، تصحیح ژول مول، هفت جلد، چاپ اوّل، تهران: شرکت سهامی کتابهای جیبی.
فردوسی، ابوالقاسم. (1960- 1971). شاهنامه، متن انتقادی، تحت نظر عبدالحسین نوشین، مسکو: ادارۀ دانش، شعبۀ ادبیات خاور.
کزّازی، میرجلالالدین. (1390). نامۀ باستان. ویرایش و گزارش شاهنامة فردوسی. 9 جلد. تهران: سمت.
مسعود سعدسلمان. (1339). دیوان. تصحیح رشید یاسمی. تهران: پیروز.
نسفی، ابوحفص نجمالدّین عمر. (1354). تفسیر نسفی. تصحیح عزیزالله جوینی. دو جلد. تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
وطواط، رشیدالدّین. (1339). دیوان. تصحیح سعید نفیسی. تهران: کتابخانۀ بارانی.
Anklesaria, E. T. D. (1913). Dânâk-u Mainyô-i Khard. Bombay.
Anklesaria, E. T. D. (1956). Zand-Āāsīh: Iranian or Great Bundahišn. Bombay.
Bartholomae, C. (1961). Altiranisches Wörterbuch. Berlin: Walter de Gruyter & Co.
Durkin-Meisterernst, D. (2014). Grammatik des Westmitteliranischen. Wien: Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften.
Jackson, A. V. W. (1892). An Avesta grammar: In comparison with Sanskrit. Stuttgart: W. Kohlhammer.
Madan, D. M. (1911). The complete text of the Pahlavi Dinkard. Bombay: The Society for the Promotion of Researches into the Zoroastrian Religion.
De Menasce, J. (1973). Le troisième livre du Dēnkart. Paris: Librairie C. Klincksiek.
Mohl, J. (1876–1877). Le Livre des Rois (Vols. 1–7). Paris: Imprimerie Nationale.
Nyberg, H. S. (1974). A manual of Pahlavi (Vols. 1–2). Wiesbaden: Otto Harrassowitz.
Pakzad, F. (2005). Bundahišn, Zoroastrische Kosmogonie und Kosmologie. Bund 1: Kritische Edition. Tehran: Centre for the Great Islamic Encyclopaedia.
Vahman, F. (1986). Ardā Wirāz Nāmag. London & Malmö: Curzon Press.
West, E. W. (1982). Pahlavi texts. The sacred books of the East. Oxford: Clarendon Press.
Wolff, F. (1965). Glossar zu Firdosis Schahname. Berlin: Georg Olms Verlagsbuchhandlung Hildeshei.