قرآن کریم (1389). ترجمه بهاءالدین خرمشاهی. قم: دارالقرآن الکریم.
آقاگلزاده، فردوس (1385). تحلیل گفتمان انتقادی. تهران: علمی‌فرهنگی.
آقاگلزاده، فردوس (1386). «تحلیل گفتمان انتقادی و ادبیات». ادبپژوهی، سال 1 ش 1. 17- 27.
ابنخلدون، عبدالرحمن بن محمد (1375). المقدمه. ترجمه محمد پروین گنابادی. تهران: علمی‌فرهنگی.
اشپربر، مانس (1363). نقد و تحلیل جباریت، ترجمه کریم قصیم، تهران: دماوند.
بشیریه، حسین (1381)، درس‌های دموکراسی برای همه، تهران: نشر نگاه معاصر.
بهار، محمدتقی (1388). دیوان اشعار ملکالشعرای بهار. تهران: نگاه.
پاینده ابوالقاسم (1383). نهجالفصاحة همراه با ترجمه فارسی، تهران: دنیای دانش.
پین، مایکل (1382). فرهنگ اندیشه انتقادی از روشنگری تا پسامدرنیته. ترجمۀ پیام یزدانجو. تهران: نشر مرکز.
ثروت، منصور (1388). «سیاست مدن از دید سعدی»، نشریه تاریخ ادبیات، سال شماره 60/ 3، 5-20.
جامی، عبدالرحمن (1367). بهارستان. به تصحیح اسماعیل حاکمی. تهران: انتشارات اطلاعات.
جوینی عطاملک بن محمد (1382). تاریخ جهانگشا، ج1، تصحیح محمد قزوینی، تهران: دنیای کتاب.
جوکار، نجف (1385)، «جامعۀ آرمانی در نگاه سعدی و فارابی»، نشریۀ علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، پیاپی 48: 69-84.
زرینکوب، عبدالحسین (1386). حدیث خوش سعدی. تهران: سخن.
سعدی، مصلح بن عبدالله (1389). بوستان. تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی. تهران: خوارزمی.
سعدی، مصلح بن عبدالله (1383). کلیات سعدی. به تصحیح فروغی. تهران: انتشارات هرمس.
سعدی، مصلح بن عبدالله (1362). گلستان. شرح و توضیح خلیل خطیب رهبر. تهران: صفی علیشاه.
سعدی، مصلح بن عبدالله (1389). گلستان، تصحیح و توضیح غلامحسین یوسفی، تهران: خوارزمی.
سن، آرتور کریستن (1372). ایران در زمان ساسانیان. ترجمۀ رشید یاسمی، تهران: نشر دنیای کتاب.
شریف الرضی، محمد بن حسین (1371). نهجالبلاغه (خطبهها، نامهها و حکمتهای علی بن ابیطالب)، ترجمۀ شهیدی، تهران: انتشارات و آموزش انقلاب اسلامی.
شعبانی معصومه، سامخانیانی علیاکبر، فرزانهپور حسین (1398). «آرمانگرایی و واقعگرایی سیاسی در اندیشۀ سعدی و فارابی»، کاوشنامه ادبیات تطبیقی، سال 9، ش1، پیاپی 33، ص39-۵۸.
طلوعی، محمود (1372). فرهنگ جامع علوم سیاسی. تهران: نشر علم و انتشارات سخن.
فارابی، ابونصر محمد بن محمد (1389). سیاسهالمدنیه. ترجمه و شرح حسن ملکشاهی. تهران: سروش.
کمیسیون ملی یونسکو (1364). ذکر جمیل سعدی. تهران: وزارت ارشاد اسلامی.
کواکبی، عبدالرحمن (1991). طبائعالاستبداد، بیروت، دارالشروق العربی.
معلوف الیسوعی، لویس (1956)، المنجد فی اللغة، بیروت: مطبعة الکاثولیکیة.
منشی، ابوالمعالی نصرالله (1389). کلیله‌ودمنه. به تصحیح مجتبی مینوی. تهران: امیرکبیر.
ناظرزادۀ کرمانی، فرناز (1376). اصول و مبادی فلسفۀ سیاسی فارابی. تهران: انتشارات دانشگاه الزهرا.
نظامالملک، حسن بن علی (1372). سیرالملوک (سیاستنامه). به اهتمام هیوبرت دارک. تهران: علمی‌فرهنگی.
نوروزی خیابانی، مهدی (1376). فرهنگ اصطلاحات سیاسی. تهران: نشر نی.
ویتفوگل، کارل اوگوست (1391). استبداد شرقی. ترجمۀ محسن ثلاثی، تهران: نشر ثالث.
هیوود، اندرو (1388)، مقدمۀ نظریۀ سیاسی، ترجمۀ عبدالرحمن عالم، تهران: قومس.
یورگنسن ماریان، فیلیپس لوییز (1397). نظریه و روش در تحلیل گفتمان. ترجمۀ هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
Arendet H. (1994). Essaye in Understanding, editor by J. Kohn. New York: Schocken Books
Browse S. (2018). Cognitive Rhetoric, Amsterdam: John Benjamins Publishing
De Angelis, R. (editor). (2003). Between Anthropology and Literature, New York: Routledge
Fairclough, N. (2005). Discourse Analysis in organization Studies; The case for critical realism, SAGE publications, 1- 25
Foucault, M. (1972). The Archaeology of Knowledge and the Discourse on Language, translated by SH. Smith, New York: Panteon books
Kenan, S R. (edit). (2015). Discourse in Psychoanalysis and Literature, ‘The idea of a psychoanalytic literary criticism’, New York: Routledge
Macovski, M. (1994). Dialogue & literature, New York: Oxford University Press
Van Dijhk, T. (1993).principles of Critical Discourse analysis. discourse& society. (4) 2, 249- 283.
Van Dijhk, T. (1995). Discourse and literature (Critical theory; v. 3), Amsterdam: John Benjamins Publishing
Zappen. J. (2004). The Rebirth of Dialogue )Bakhtin, Socrates, and the Rhetorical Tradition( State University of New York Press.
', './data/perlit/coversheet/731708427646.jpeg'))