معراج سفری روحانی از دنیای ناسوت به جهان لاهوت است و در ادبیات شرق و غرب، خاستگاههای کهنالگویی عمیقی دارد. مهمترین رکن اساطیری در معراج، کهنالگوی صعود است. معراج روایت نمادین سیر انسان به سوی کیهان و سفری درونی، از کثرت خودآگاه به سوی وحدت ناخودآگاه جمعی است. در این سیر و سفر، ادراک جزئی انسان تبدیل به ادراک کلی میشود. در بازگشت از این سیر و سفر، فرد پالایش یافته و به کمال رسیده با پشت سر گذاشتن مراحل مرگ ارادی و تولد دوباره و دست یافتن به رستاخیزی نو به انگارۀ انسان کلی یا کهنالگوی خود دست مییابد. نظامی با بیان شاعرانه معراج پیامبر در پایان منظومه خسرو و شیرین، نقش همین بازگشت را نمادینه کرده است. در این مقال ضمن بررسی فرایند تحول مزبور، به تحلیل معراج پیامبر در خسرو و شیرین نظامی و نمادهای موجود در آن از دیدگاه نقد کهن الگویی یونگ پرداخته شده است.
حدیدی, خلیل و دهقان, علی . (1392). نمادپردازی معراج در خسرو و شیرین نظامی بر اساس نظریه کهنالگوی یونگ. زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز), 66(227), 45-70.
MLA
حدیدی, خلیل , و دهقان, علی . "نمادپردازی معراج در خسرو و شیرین نظامی بر اساس نظریه کهنالگوی یونگ", زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز), 66, 227, 1392, 45-70.
HARVARD
حدیدی, خلیل, دهقان, علی. (1392). 'نمادپردازی معراج در خسرو و شیرین نظامی بر اساس نظریه کهنالگوی یونگ', زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز), 66(227), pp. 45-70.
CHICAGO
خلیل حدیدی و علی دهقان, "نمادپردازی معراج در خسرو و شیرین نظامی بر اساس نظریه کهنالگوی یونگ," زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز), 66 227 (1392): 45-70,
VANCOUVER
حدیدی, خلیل, دهقان, علی. نمادپردازی معراج در خسرو و شیرین نظامی بر اساس نظریه کهنالگوی یونگ. زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز), 1392; 66(227): 45-70.