چکیده
چکیده
مثلها، از جمله اجزای جدانشدنی فرهنگ و ادبیات در میان تمام ملل جهان است و در ادبیات ملتها، بیشمار مثل میتوان یافت که به خوبی نشاندهندة طرز تفکر، منش و نوع زندگی آنان در دورههای مختلف تاریخی است. مثل و شعر فارسی ارتباط متقابل با هم دارند. در دورههای مختلف شعر فارسی، شاهد ترویج مثلهای فراوانی از طرف شاعران هستیم. میتوان از دورة موسوم به سبک هندی یا اصفهانی و پس از آن از شعر نو یاد کرد. با توجه به تحول اساسی در شعر فارسی که قسمتی از آن، نتیجة تغییر و تحول در تفکر و شیوة زندگی ایرانیان پس از مشروطه است و جایگزینی شعر نو به جای شعر سنتی، برخی از بندها، مصراعها و بیتهایی از شاعران معاصر، به عنوان"مثل" به کار میرود. در این مقاله با پژوهش در آثار یازده تن از شاعران معاصر، مثلها استخراج و حوزة کاربرد آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.
کلیدواژهها