چکیده
یکی از این دیدگاهها مدل خمخوانی فرد-محیط است که از مهمترین دیدگاههای موجود می‌باشد.در این تحقیق سعی شده است این مدل در میان معلمان تبریز به کار گرفته شود، تا نکویی بر ارزش آن مورد ارزیابی قرار گیرد.به این منظور 986 نفر از معلمان مقاطع مختلف تحصیلی(656 نفر زن و 330 نفر مرد)پرسشنامه محقق ساخته‌ای را تکمیل نمودند.علاوه‌بر آنمدیران مدارس انتخابی نیز 196 پرسشنامه راجع به معلمان تکمیل نمودند. نتایج به دست آمده حاکی است که ناهمخوانی معلمان با محیط شغلی تأثیر قابل ملاحظه‌ای در فشار روانی و عوارض جسمی و روانی آنان دارد.علاوه‌بر آن، این بررسی نشان می‌دهد که اظهارات مدیران در مورد عدم همخوانی فردی-محیطی معلمان با اظهارات خود معلمان تفاوت بارزی دارد و دیدگاههای متفاوتی را در این زمینه نشان می‌دهد.
', './data/perlit/coversheet/cover_fa.jpg'))