چکیده

در روزگار صفویه،روابط ایران و اروپا وارد مرحله‌ای تازه‌ شد.طبیعتا صفویان می‌بایست از رهگذر پیوندهای جدید با اروپاییان، آگاهیهایی راجع به نظامهای سیاسی آن سرزمین کسب نموده باشند.اما صفویان عمدتا به شکلی قالبی،نظامهای سیاسی اروپا را نیز(همچون‌ دیگر نقاط جهان)نظامهایی پادشاهی می‌پنداشتند و تا اواخر روزگار صفویه،اینان از وجود نظامهای غیر پادشاهی،به ویژه نظام جمهوری،در اروپا بی‌خبر بوده‌اند.

کلیدواژه‌ها