فصیحی هروی از شاعران نیمه اول قرن یازدهم هجری است.وی در سال 987 هجری قمری در بخارا به دنیا آمد و در سال 1049 در هرات درگذشت.وی از پیشروان سبک هندی بوده، در سرایش قصیده و غزل تحت تأثیر شاعران قرن ششم به بعد، بویژه انوری و خاقانی و سعدی و حافظ، است.شعر او در مجموع ساده و حالتی میانه سبک عراقی و هندی دارد.وی را، اگر چه در انواع شعر طبع آزمایی کرده است، باید از استادان غزلسرایی در دوره خود شمرد.غزل‌های فصیحی مملو است از نازک خیالی و مضمون پردازی‌های غریب، اما نه به آن شدتی که در سبک هندی دیده می‌شود.گاهی غزلیاتی از او می‌بینیم که در سادگی و زیبایی نظیر بهترین غزل‌های سبک عراقی است. زبان شاعر در این گونه غزل‌ها شفاف و سعدی‌وار و به اصطلاح سهل ممتنع است.
', './data/perlit/coversheet/cover_fa.jpg'))
