چکیده
مقاله حاضر کنش زبانی دوزبانههای آذریزبان و تکزبانههای فارسی زبان را در فرایند یادگیری زبان سوم مورد بررسی قرار میدهد. پژوهشهای موجود درباره تواناییهای فرازبانی و شناختی زبانآموزان کودک حاکی از این است که دوزبانهها با توجه به کسب تجارب قبلی در یادگیری زبان دوم،در فراگیری زبان سوم موفقتر بوده و کنش زبانی آنها متفاوتتر از تکزبانهها خواهد بود. در این تحقیق کنش زبانی دو گروه ده نفری از دو زبانههای آذری زبان و تک زبانههای فارسی زبان پس از آموزشهای لازم مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدستآمده و تجزیه و تحلیل آماری دادهها نشان میدهد که دو زبانهها به کمک آگاهیهای فرازبانی و تجارب قبلی و با استفاده از تشابهات و تفاوتهای بین دو زبان،در فراگیری زبان سوم موفقتر هستند.
کلیدواژهها