1) آقسرایی، محمّدبن محمود، (1362)، تاریخ سلاجقه یا مسامره‌الاخبار و مسایره‌الاخیار، چاپ دوم، به اهتمام و تصحیح عثمان توران، تهران: اساطیر
2) ابن‌اثیر، (1966)، الکامل فی التاریخ، المجلّد العاشر، بیروت: دار صادر و دار بیروت.
3) ابن‌کمال، الیاس بن احمد قیصری، کشف‌العقبه، مندرج در مجموعۀ خطی کتابخانۀ فاتح استانبول، شمارۀ 5426، گ 244پ ـ 261ر.
4) بارتولد، و.و (1352)، ترکستان‌نامه، ترجمۀ کریم کشاورز، تهران، بنیاد فرهنگ ایران.
5) بهار، محمدتقی، (1376)، سبک‌شناسی، جلد 1و2، چاپ نهم، تهران: انتشارات مجید
6) دهخدا، علی‌اکبر (1377)، لغت‌نامه، چاپ دوم از دورۀ جدید، تهران: مؤسّسۀ لغت‌نامۀ دهخدا
7) رسائل اخوان‌الصفا و خلان‌الوفا (1376ق/1957م)، بیروت: دار صادر.
8) رشیدالدین فضل‌الله همدانی (1386)، جامع‌التواریخ (تاریخ آل سلجوق)، تصحیح و تحشیۀ محمّد روشن، تهران: میراث مکتوب
9) ریاحی، محمدامین (1390)، زبان و ادب فارسی در قلمرو عثمانی، چاپ دوم، تهران: اطلاعات.
10) شمس‌الدین کاشانی، ابوالقاسم عبدالله بن علی بن محمّد، زبده‌التواریخ، نسخۀ خطی کتابخانۀ مرکزی دانشگاه تهران، شمارۀ 9067.
11) صفا، ذبیح‌الله (1347)، نثر فارسی از آغاز تا عهد نظام‌الملک طوسی، تهران: کتابفروشی ابن سینا
12) ظهیرالدین نیشابوری (1332)، سلجوقنامه، با مقدمۀ میرزا اسماعیل خان افشار، تهران: کلالۀ خاور
13) عبدالله بن محمّد بن جعفر بن حیّان، هدایه الغبی فی اخلاق النبی، ترجمۀ ابراهیم بن حسین قرصی، مندرج در مجموعۀ خطی کتابخانۀ فاتح، شمارۀ 5426، گ 321پ ـ 328ر
14) قاضی احمد، ولدالشفیق، نسخۀ خطی کتابخانۀ فاتح استانبول، شمارۀ 4519
15) مافروخی، فضل بن سعده (1385)، محاسن اصفهان، ترجمۀ حسین بن محمّد آوری، به کوشش عباس اقبال آشتیانی، اصفهان: سازمان فرهنگی ـ تفریحی شهرداری.
16) مجموعۀ رسائل، نسخۀ خطی کتابخانۀ فاتح استانبول، شمارۀ 5426
17) مسعودی، علی بن الحسین (1382)، مروج‌الذهب، ترجمۀ ابوالقاسم پاینده، جلد اوّل، چاپ هفتم، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
18) مقدسی، ابوعبدالله محمّد بن احمد (1361)، احسن التقاسیم فی معرفه الاقالیم، ترجمۀ علینقی منزوی، جلد اوّل، تهران: شرکت مؤلّفان و مترجمان ایران.
19) مقدسی، مطهر بن طاهر (1374)، آفرینش و تاریخ، مجلد اوّل تا سوّم، مقدمه، ترجمه و تعلیقات از محمدرضا شفیعی کدکنی، تهران: آگاه.
1) Ateş, Ahmet, (1954), «Hicrî VI-VIII (XII-XIV). Asırlarda Anadolu'da. Farsça Eserler», Türkiyat Mec. Istanbul, VII-VIII, 94-135
2) Bayram. Mikail, (2009),
Danişmend Oğulları Devleti'nin Bilimsel ve kültürel Mirası,
Konya:
Ünimat Ofset.
3) İnanır, Ahmet, (2016), «Dânişmendliler Döneminde Dini ve ilmi Faaliyetler ve Anadolu 'ya Gelen ilk Fakihler», Dânişmendliler Sempozyumu(1 2-13 Kasm1, 201 5), Tokat 2016, ss. 357-368.
4) Kesik, Muherrem, (2011), «Danişmend Gümüştegin Ahmed Gazi», Müjgân Üçer’e Armağan, İstanbul 2011, s. 364-388.
5) Kesik, Muherrem,, (2014), «Emir (Melik) Gazi (1104-1134)», Avrasya İncelemeleri Dergisi (AVİD), III/2, 157-181
6) Morton, A.H (2004), “Forward” The Saljuqnama of Zahir al-din Nishapuri, London, Trusrees of the Gibb Memorial.
7) Osman, Turan, Osman, (1971), Selçuklular Zamanında Türkiye, İstanbul.
8) Özaydin, Abdülkerim, (1993), «Dânişmend Gāzî», Islam Ansiklopedisi, 8.Cild, 467-469
9) Ritter, Helmuth (1938), «Philologica», Der Islam, V 9, p. 50-56
10) Solmaz, Sefer(1996), “Danişmendli Ailesinin Büyük Selçuklu Devleti’nin Kuruluşundaki Rolü”, Niksarın Fethi ve Danişmendliler Döneminde Niksar Bilgi Şöleni Tebliğleri, (Niksar 8 Haziran, Tokat, s. 49-60.
11) Solmaz, Sefer, (2001), “Danişmendli Ailesi İle Büyük Selçuklu Hanedanı Arasındaki Akrabalık İlişkileri”, I. Uluslar Arası Selçuklu Kültür ve Medeniyeti Kongresi Bildirileri, (Konya 11-13 Ekim 2000) II, Konya, s. 271-282
12) Solmaz, Sefer, (2002). «Danişmend Gazi’nin Anadoluya Gelişi», Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi , sayi 14 , 229-249
13) Tezcan, Mehmet, (2016), «Danişmend Ahmed Gazi'nin Menşei Hakkındaki İki yer Adı (Persarmenia ve Tētalk) Hakkında», Gaziosmanpaşa Üniversitesi Danişmendliler Sempozyumu (12-13 Kasım 2015) Tokat, s, 133-147.
', './data/perlit/coversheet/921632326740.jpeg'))
