چکیده
چکیده
دادستان مینوی خرد متنی به زبان فارسی میانه مشتمل بر63 فصل و در شمار اندرزنامههاست.در قرن14میلادی تریوسنگ آنرا به زبان سنسکریت ترجمه کرده است. ترجمۀ نریوسنگ ترجمهای لفظبهلفظ است، بدون مطالعۀ متن فارسی میانه قابل درک نیست و زبان آن ویژگیهایی دارد که آن را از سنسکریت کلاسیک متمایز و به زبانهای ایرانی نزدیک میسازد. از این جهت لازم است با متن فارسی میانه مقایسه و ویژگیهای زبانشناختی آن بررسی شود. دادستان مینوی خرد در قرن هجدهم میلادی به فارسی نیز ترجمه شده است. در این مقاله فعل ماضی متعدی و ساخت ارگتیو دادستان مینوی خرد و شیوۀ ترجمۀ آن به سنسکریت و فارسی بررسی میشود.
کلیدواژهها