An Analysis of the Structure and Themes of Shahriar’s Qasidas

Authors

1 Professor of Tabriz University

2 Assistant professor at Tabriz University

3 candidate of Tabriz University

Abstract

Qasida as a genre of Persian poetry flourished up to the late 6th century AH, and the 7th century AH marked the beginning of a period of its temporal decline. Inspired by certain social developments, however, this poetic form revived in the Constitutional Period with its authentic, traditional norms. The present work is a structural and thematic analysis of the qasidas by Shahriar. Though Shahriar echoes many of the traditions of the classic Persian poetry, he does not arguably seek to follow the earlier norms and conventions as far as qasida is concerned. Due to his peculiar character, his qasidas employ a soft, lyric language. Though some of his qasidas do hold a candle to the relevant classic works, one should note however that qasida is not the major concern for him as he deems it as a rough poetic form. As with his other poems, the most important feature characterizing Shahriar’s qasidas is factography and expression of true, personal emotional experience. In qasidas with lyrical and emotional themes, this very feature has coupled with innovative fantasy and romantic descriptions to give birth to a new class of qasida unprecedented in the history of Persian literature. Shahriar’s qasidas fall in a wide array of thematic groups, but they can be split into the following categories in terms of the most prevailing purports: 1) panegyric, including Ikhwäniyät (brotherly poems), elegies, and social; 2) religious and monistic; 3) lyric; and 4) those dealing with the Iranian Islamic Revolutio

Keywords

References

-       اخوان ثالث، مهدی،(1360)، آخر شاهنامه، چاپ ششم، تهران: مروارید.
-       انوری، اوحدالدین محمد،(1364)، دیوان انوری، چاپ سوم، انتشارات سکه ـ پیروز.
-       بهار، محمدتقی، (1368)، دیوان اشعار، چاپ پنجم، تهران: توس.
-       ترکان، قاسم،(1370)، گامی در راستای شهریارشناسی، ویژه‌نامه روزنامه فروغ آزادی.
-       خاقانی شروانی، افضل‌الدین بدیل،(1382)، دیوان اشعار، به کوشش ضیاءالدین سجادی، چاپ هفتم، تهران: چاپ خاشع.
-       رستگار فسایی، منصور،(1373)، انواع ادبی(مباحثی در صورتها و معنی شعر کهن پارسی)، چاپ دوم، شیراز: نوید.
-       زرقانی، سیدمهدی،(1388)، تاریخ ادبی ایران و قلمرو زبان فارسی، تهران: سخن.
-       شفیعی­کدکنی، محمدرضا،(1352)، «انواع ادبی و شعر فارسی»، مجله خرد و کوشش، دوره چهارم، دفتر دوم و سوم، دانشگاه شیراز.
-       ـــــــــــــــــــــــ ،(1370)، صور خیال در شعر فارسی، چاپ چهارم، تهران: آگاه.
-       ـــــــــــــــــــــــ ،(1386)، زمینه‌های اجتماعی شعر فارسی،‌ تهران، اختران و زمانه.
-       ـــــــــــــــــــــــ،(1390)، با چراغ و آیینه، تهران: سخن.
-       شهریار، محمدحسین،(1387)، دیوان شهریار، چاپ سی و دوم، انتشارات زرین.
-       شمیسا، سیروس، (1381)، انواع ادبی، چاپ نهم، تهران: فردوسی.
-       علیزاده، جمشید،(1374)، به همین سادگی و زیبایی، تهران: نشر مرکز.
-       قبادیانی، ناصرخسرو،(1367)، دیوان ناصر خسرو، به اهتمام و تصحیح مجتبی مینوی، چاپ دوم، چاپ‌خانه دوهزار.
-       منوچهری دامغانی،(1347)، دیوان منوچهری دامغانی، به کوشش محمد دبیرسیاقی، چاپ سوم، چاپ‌خانه حیدری.
-       مؤتمن، زین‌العابدین،(1355)، تحول شعر فارسی، چاپ سوم، تهران: کتابخانه طهوری.

Files

History

  • Receive Date: 18 February 2015
  • Revise Date: 02 January 2016
  • Accept Date: 26 December 2015

Share

How to cite

Statistics