Mawlana's Approach to Thought

Authors

1 PhD in Persian Language and Literature, Shahid Chamran University of Ahvaz

2 Assistant Professor of Persian Language and Literature, Shahid Chamran University of Ahvaz

Abstract

In this paper, in an analytical and coherent method, we focus on the nature of thought and the approach of Mawlana into it. We first have defined the concept of thought and then we have scrutinized it as terms of the origin, function, and the literal meaning and meaning of the Mathnavi. We are talking very carefully about the stretches of thought, telepathy, and the power of formulation of thought. And in the following, we remind some of the subtle psychological points of view from Rumi's point of view. It should be said that what has been discussed and endorsed in the world of Rumi's thought is mystical thought. In the thought of Mawlana, thinking is not only the most important part of human existence, but also the essence of the meaning and the face. The thoughtful and conscious man uses the real thought and its different approaches to create in different courses of life (artistic, behavioral, spiritual and psychological). Thoughts (inappreciable benign) are the cause of good and evil in the universe and constantly are engaged in absorbing, rejection, devouring and formulation. Mawlana means thought as one of the least devourer, and believe that this power causes to become the soul fat or lank. He has been reminisced differently, sometimes animistic approach or blameful approach. Paradoxical view of Mawlana is considerable. He has used to concordant by philosophers and mystic power of thought in all kinds of functions. He accredits practical functions of thought and includes an aspect of theory of thought vehicle for this function.

Keywords

References

ادونیس، (1385)، تصوف و سوررئالیسم، ترجمه حبیب الله عباسی، تهران، سخن.
استعلامی، محمد، (1387)، شرح مثنوی، ج دوم، تهران، سخن.
خراسانی، شرف­الدین، ( 1357)، نخستین فیلسوفان یونان، تهران، شرکت سهامی کتاب­های جیبی.
خراسانی، مجتهد، (1313)، رهبر خرد، بی­جا، نشریات کتابخانه­ی خیام.
جعفری، محمدتقی (1361)، تفسیر و نقد و تحلیل مثنوی، ج1، چ8، تهران، انتشارات اسلامی.
رازی، نجم الدین، (1379)، مرصاد­العباد، به اهتمام محمد امین ریاحی، تهران، انتشارات علمی و فرهنگی.
رستگار فسایی، منصور، ( 1383)، مجموعه مقالات نخستین همایش ملی ایران­شناسی، «فردوسی و هویت­شناسی ایرانی در شاهنامه»، ج اول.
شفیعی کدکنی، محمد رضا، (1391)، رستاخیز کلمات، تهران، سخن.
شیمل، آنه ماری، (1378) من بادم و تو آتش، ترجمة فریدون بدره­ای، تهران، توس.
صلیبا، جمیل، (1366)، فرهنگ فلسفی، ترجمة منوچهر صانعی درّه بیدی، بی­جا، انتشارات حکمت.
عبادی، قطب الدین، (1368)، صوفی­نامه، تصحیح غلامحسین یوسفی، تهران، انتشارات علمی.
عفیفی، رحیم، (1383)، اساطیر و فرهنگ ایرانی، تهران، توس.
علی زاده، مصطفی، (1378)، « فکرگرایان»، مجله فردوسی، شماره 73.
کسمایی، علی اکبر، (1366)، « اندیشه در مثنوی»، نشر دانش، فروردین و اردیبهشت، شماره39.
محبتی، مهدی، (1388)، از معنا تا صورت، تهران، انتشارات سخن.
موحد، محمد علی، (1378)، باغ سبز، تهران، نشر کارنامه.
مورفی، ژوزف، (1386)، قدرت فکر، ترجمة هوشیار رزم­آرا، تهران، انتشارات سپنج.
مولوی، جلال الدین، (1374)، کلیات شمس، مطابق با نسخة تصحیح شده فروزانفر، ج 1 و 2، تهران، انتشارات طلایه.
مولوی، جلال الدین، (1330)، فیه ما فیه، تصحیح فروزانفر، تهران، انتشارات دانشگاه تهران.
مولوی، جلال الدین، ( 1372)، مجالس سبعه، تصحیح توفیق سبحانی، تهران، کیهان.
مولوی، جلال الدین، (1378)، مثنوی معنوی، تصحیح رینولد نیکلسون، به کوشش ناهید فرشاد­مهر، تهران، نشر محمد.
مینوی خرد، (1379)، ترجمه احمد تفضلی، تهران، توس.
نسفی، عزیزالدین، (1379)، انسان کامل، تهران انتشارات طهوری.
ولد، بهاء، (1333)، معارف، تصحیح فروزانفر، بی­جا، انتشارات ادارة کل انطباعات و وزارت فرهنگ.
همایی، جلال الدین، (1360)، مولوی نامه ( مولوی چه می گوید؟)، تهران، انتشارات آگاه.
Persian Language and Literature
Volume 70, Issue 235
January 0
Pages 73-96

Files

History

  • Receive Date: 17 February 2016
  • Revise Date: 14 November 2017
  • Accept Date: 20 October 2017

Share

How to cite

Statistics