Allegory with Dual Implication (Virtual and Real), A Way to Expand the Scope of Meaning

Authors

1 PhD Candidate in the Persian Language and Literature, University of Lorestan

2 Associate Professor of Persian Language and Literature, University of Lorestan

Abstract

Hafez makes new allegories with new meanings, with replacing two concepts in to lines of a verse, based on virtual relationships among them. Such that allegory on second line, with a virtual relationship, substitute truth back in first line. Substituting allegory with truth, cause equality of them. In addition figurative sense, allegory has the main and independent implication that cause two-sidedness and extent of the means. Means of this method, is from the virtual relationship, dual significance of allegory and equality authority and truth in relation to succession. The sum of these relations and the presence of both authorized and truth, creates capabilities in language of Hafez that help him in the creation of amazing meanings and images. At least 365 allegory with dual implications (authorized and truth) by succession, has been used in ghazals of Hafez. This number that lacking allegories with likened the relationship (metaphor), includes about nine percent of his verses. From its artistic functions, can be mentioned the following: succinct word, redundant in meaning, paradox, exaggeration, clarify and describe the details of an image with keeping brevity, opacity, the symbol, create allusion and irony.

Keywords

References

استعلامی، محمد، (1383)، درس حافظ، چاپ دوم، تهران: سخن.
التفتازانی، سعدالدّین، (1388)، شرح المختصر، چاپ پنجم، قم: نشر اسماعیلیان.
جرجانی، عبدالقاهر، (1991)، اسرارالبلاغه، طبعه­الاول، قاهره: مطبعه­المدنی.
حافظ، شمس­الدین محمد، (1391)، دیوان شعر، به اهتمام محمد قزوینی و دکتر قاسم غنی، چاپ اول، تهران: سروش.
حافظ، شمس­الدین محمد، (1385)، دیوان حافظ، (مقابله با حافظ پرویز خانلری)، چاپ چهارم، به­کوشش رحیم ذوالنّور، تهران: زوّار.
حیدری، علی، (1385)، «ایهام در شعر حافظ»، مجله کیهان فرهنگی، شماره 239 و 240، از صفحه 32 تا صفحه 39.
دهخدا، علی­اکبر، (1377)، لغت­نامه، چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه.
رجایی، محمدخلیل، (1392)، معالم البلاغه در علم معانی، بیان و بدیع، چاپ چهاردهم، شیراز: انتشارات دانشگاه شیراز.
رحیمی هرسینی، بهنوش، (1395)، بدل بلاغی در غزلیات حافظ، (رساله دکتری چاپ نشده)، دانشگاه لرستان.
شفیعی کدکنی، محمدرضا، (1370)، صور خیال در شعر فارسی، چاپ چهارم، تهران: آگاه.
شمیسا، سیروس، (1381)، بیان، چاپ نهم، تهران: فردوسی.
شمیسا، سیروس، (1388)، یادداشتهای حافظ، چاپ اول، تهران: علمی.
کزازی، میرجلال­الدّین، (1368)، زیباشناسی سخن پارسی، بیان، چاپ اول، تهران: مرکز.
مرتضوی، منوچهر، (1388)، مکتب حافظ، چاپ پنجم، تهران: توس.
مرتضوی، منوچهر، (1338)، «ایهام یا خصیصه اصلی سبک حافظ»، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، شمارۀ 49، سال یازدهم، از صفحه 193تا  صفحه 224.
الهاشمی، السید احمد، (1383)، جواهرالبلاغه، الطبع الثانیه، الناشر: موسسه الصادق للطباعه و النشر.
هروی، حسینعلی، (1386)، شرح غزل‌های حافظ، به کوشش زهرا شادمان، چاپ هفتم، تهران: فرهنگ نشر نو.
 
Persian Language and Literature
Volume 70, Issue 235
January 0
Pages 57-71

Files

History

  • Receive Date: 14 February 2017
  • Revise Date: 14 November 2017
  • Accept Date: 21 July 2017

Share

How to cite

Statistics