دوره 76 (1402)
دوره 75 (1401)
دوره 74 (1400)
دوره 73 (1399)
دوره 72 (1398)
دوره 71 (1397)
دوره 70 (1396)
دوره 69 (1395)
دوره 68 (1394)
دوره 67 (1393)
دوره 66 (1392)
دوره 65 (1391)
دوره 55 (1390)
دوره 54 (1390)
دوره 53 (1389)
دوره 52 (1388)
دوره 51 (1387)
دوره 50 (1386)
دوره 49 (1385)
دوره 48 (1384)
دوره 47 (1383)
دوره 46 (1382)
دوره 45 (1381)
دوره 44 (1380)
دوره 43 (1379)
دوره 42 (1378)
دوره 41 (1377)
دوره 40 (1376)
دوره 39 (1375)
دوره 38 (1374)
دوره 37 (1373)
دوره 36 (1372)
دوره 35 (1371)
دوره 34 (1370)
دوره 33 (1369)
دوره 32 (1363)
دوره 31 (1362)
دوره 30 (1357)
دوره 29 (1356)
دوره 28 (1355)
دوره 27 (1354)
دوره 26 (1353)
دوره 25 (1352)
دوره 24 (1351)
دوره 23 (1350)
دوره 22 (1349)
دوره 21 (1348)
دوره 20 (1347)
دوره 19 (1346)
دوره 18 (1345)
دوره 17 (1344)
دوره 16 (1343)
دوره 15 (1342)
دوره 14 (1341)
دوره 13 (1340)
دوره 12 (1339)
دوره 11 (1338)
دوره 10 (1337)
دوره 9 (1336)
دوره 8 (1335)
دوره 7 (1334)
دوره 6 (1333)
دوره 5 (1332)
دوره 4 (1330)
دوره 3 (1329)
دوره 2 (1328)
دوره 1 (1327)
کلیدواژهها = عشق
تعداد مقالات: 4
دردانه عشق شرح بیتی از حافظ
دوره 75، شماره 245 ، شهریور 1401، ، صفحه 15-23
چکیده
نسج و بافت بیان در شعر حافظ، علیرغم سادگی و روشنی بیشینه ابیات و تعابیر، بر شبکه معنایی پیچیده و عموماً پنهانی مبتنی است که گاه معانی عمیق و دقیق مستتر در آن، چندان در بادی امر رخ نمینماید. به همین سبب، ابیات متعددی از دیوان وی، تنها با تأملات و بازخوانیهای مکرر است که در معرض فهم و منصۀ ظهور قرار میگیرد. ازجملۀ این ابیات، ... بیشترمشترکات عرفانی در شعر محمد حسین شهریار و آثار جبران خلیل جبران
دوره 72، شماره 239 ، شهریور 1398، ، صفحه 49-74
چکیده
محمدحسین شهریار، شاعر پرآوازه ایرانزمین و جبران خلیل جبران، شاعر و نویسنده سرشناس لبنانی، در دنیای معاصر بیشتر به نحله ادبی رمانتیسم منتسباند. اما با وجود این، در برههای از زندگی، گرایش عارفانه در آثارشان رنگ بیشتری به خود میگیرد. علیرغم اینکه شهریار، مسلمان و جبران معتقد به آیین مسیحیت بود اما در آثارشان مفاهیم، نمادها ... بیشتربررسی تطبیقی مفهوم عرفانی عشق دراندیشۀ عطّار و سهروردی
دوره 65، شماره 226 ، اسفند 1391، ، صفحه 75-105
چکیده
نگاه عطّار نیشابوری به مقولۀ «عشق»، نگاهی عارفانه و عقل گریز است. او عقل را در ساحت عشق ناکارآمد میشمارد و راه وصول به عشق را گذر از حصار عقل میداند؛ اما درمقابل، سهروردی با نگرش فلسفی و اشراقی خویش عشق را فرزند عقل و ملازم آن میخواند و رسیدن به حُسن را جز از طریق علم و آگاهی میسّر نمیداند. از منظر این دو اندیشمند، عشق ... بیشترقلب ماهیت باده با اکسیر معرفت در ادبیات متعهد و آرمانگرا
دوره 48، شماره 197 ، اسفند 1384، ، صفحه 1-33