2024-03-29T05:35:30Z
https://perlit.tabrizu.ac.ir/?_action=export&rf=summon&issue=1440
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
زبان و ادب فارسی
2251-7979
2251-7979
1399
73
242
اولیانامهنویسی متصوفه (چشماندازی تاریخی به تحولات یک ژانر)
محمد
ابراهیم پور نمین
یکی از انواع نگارشها در ادب صوفیه، مجموعههایی است گردآمده در ضبط و نقل اقوال و احوال مشایخ و پیران تصوّف؛ آثاری که در تعبیری عام، تذکرههای صوفیانه خوانده میشود. این دسته از آثار عموماً برآمده از سنّتی رایج در اغلب قریببهاتفاق ادیان و مذاهب است که حیات اولیا و قدّیسین را خاصه پس از مرگ آنان، نه صرفاً مقید به چهارچوب عینیت و واقعیت تاریخی حیات ایشان، بلکه بیشتر آمیخته و پوشیده با لایههای متعددی از افسانه و کرامت و در ساحتی قدسی و منزّه به تصویر میکشد؛ سنّتی که از تمامی انواع و گونههای آن در وسیعترین معنایش میتوان به مقدّسنگاری/ سپنتانگاری (Hagiography) تعبیر کرد. از این میراث صوفیه در مقام یک نوع / ژانر، با تعابیری چون احوال یا حالات / تذکره / سیره یا سیرت یا سیرتنامه یا سِیر/ مقامات و مناقب یا مناقبنامه/ ولینامه/ اولیانامه در منابع کهن و جدید یاد شده است. پژوهش حاضر از دیدگاه نقد ژانر و بررسی چشمانداز تاریخی تحولات این گونه از نوشتارهای صوفیان است که نشان میدهد ژانر مذکور چگونه از میراث زهدنویسان اولیه سر بر میآورد و در نقطۀ اوج تکامل خود به اولیانامههای اختصاصی مشایخ منجر میشود.
"
ادبیات صوفیه"
تذکرههای صوفیانه"
ولینامه"
اولیانامه"
نقد ژانر"
2021
03
17
1
58
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_12654_e4873506de8587d1ae23575e8b025064.pdf
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
زبان و ادب فارسی
2251-7979
2251-7979
1399
73
242
بررسی برخی منابعِ مکتوب روایات زریری در داستانهای مشترک شاهنامۀ نقّالان با شاهنامۀ فردوسی
کامران
ارژنگی
محمدجعفر
یاحقی
تا امروز، تصوّر عمدۀ پژوهشگران بر این بوده که طومارهای نقّالی، ریشه در سنّت شفاهی دارند و روایات آنها سینه به سینه نقل شده و به ما رسیده است. به نظر میرسد که این تلقّی، گویای همۀ واقعیّت نیست؛ چه اینکه بسیاری از روایات این متون را میتوان در منابع کهن و حتّی پیش از شاهنامۀ فردوسی، بازجست. مضاف بر اینکه سندی برای اثبات پیوستگی زنجیرۀ نقل شفاهی این روایات در دست نیست و شواهد، عموماً خلاف آن را نشان میدهد. این تحقیق، با جستوجو در منابع کهن حماسی مکتوب، و مقایسۀ روایات طومار زریری با آنها، نشان میدهد که زریری در روایت داستانهای مشترک طومار خود با شاهنامۀ فردوسی، شش منبع عمده و مکتوب در دست داشته است: 1- شاهنامۀ فردوسی؛ 2- روایات شاهنامههای پیش از فردوسی (با واسطه)؛ 3- متون تاریخی قدیم و جدید؛ 4- منظومههای حماسی؛ 5- چند داستان بدیع که عموماً در سرزمین هند به وجود آمده بودند و خود منبع مکتوب داشتند؛ و 6- مجموعهای از طومارهای مکتوب که زریری برای تألیف طومار خود، گرد آورده بود. بر این اساس، باید در شفاهیدانستن مطلق منابع و واسطههای روایات این طومار در داستانهای مشترک با شاهنامۀ فردوسی، تردید کرد.
حماسه شفاهی
منابع مکتوب
شاهنامه
طومار نقّالی
زریری
2021
03
17
59
84
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_12576_7e8377762a4b000412e735dc52023703.pdf
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
زبان و ادب فارسی
2251-7979
2251-7979
1399
73
242
جریانشناسی و تبارشناسی ترجمه و اقتباس از داستان «محاکمه انسان و حیوانِ» رسائل إخوانالصفا در زبان فارسی (و ترکی)
حسن
حیدرزاده سردرود
داستان محاکمه انسان و حیوان که قدیمترین روایت موجود از آن در رسالههای عربی إخوانالصفاست، در دو دوره زمانی سده هشتم و سده سیزدهم قمری بیشتر مورد توجه نویسندگان زبان فارسی (و ترکی) قرار گرفته است. در این دو دوره، دوازده ترجمه و اقتباس از این داستان شناسایی شده، که این تحقیق در پی معرفی و کشف تبارشناسی و جریانشناسی و در کل ارتباط بین آنهاست. بر اساس یافتههای این تحقیق، سه جریان اصلی و یک جریان فرعی (التقاطی) در این ترجمه و اقتباسها وجود دارد: جریان اصلی شاکله روایت عربی (پیرنگ، زمان و مکان، شخصیتها و خط سیر داستان) را حفظ کرده و تغییرات بنیادین در آن نداده است. دخل و تصرفات این جریان، عمدتا تغییر سبک نگارش آن از نثر مرسل به نثر مصنوع بوده است. جریان دوم، داستان را تلخیص کرده است و جریان سوم که با ابتکار میرحسینی هروی آغاز میشود، تغییرات بنیادین در روایت داده و داستانی با ساختار، خط سیر و پیرنگ متفاوت ارایه میدهد. در این جریان، گرچه مضامین اصلی گفتگوها و برخی شخصیتها حفظ میشود، طرح و خط سیر داستان، در پرتو گفتمان عرفانی باز تولید میشود. نمود تاثیر گفتمان عرفانی، در افزودن تم «سفر» و «پیر» و برپایی دادگاههای هفتگانه در هفت روز و همچنین موضوعات گفتگوهاست. سرانجام در روایت مجمعالنورین ملا اسماعیل سبزواری، سه شاخه مذکور ترکیب میشود و در آن مضمون و محتوا از شاخه اول و ساختار از شاخه دوم اقتباس میگردد.
إخوانالصفا
محاکمه انسان و حیوان
روضة العقول
طربالمجالس
مجمعالنورین
2021
03
17
85
114
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_12611_61a5ba3daeace8a83ea9d7b29e026a6f.pdf
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
زبان و ادب فارسی
2251-7979
2251-7979
1399
73
242
چرخش نخبگان در شاهنامه ی فردوسی ( بر اساس نظریه ویلفردو پارتو)
رسول
رستمی
محمدرضا
راشد محصل
مجید
خزائی وفا
یکی از نظریه های مهم در رابطه با توزیع قدرت و تعادل اجتماعی، نظریه ی چرخش نخبگان ویلفردو پارتو ( 1923-1848 ) است.پارتو در توزیع قدرت، قائل به یک تقسیم بندی دوگانه بود؛ طبقه ی بالا و طبقه ی فرودست که در هر دو طبقه، عناصر نخبه یا برگزیده وجود دارند. بنا به نظر پارتو « نیرومند ترین عامل به هم خوردن توازن اجتماعی، انباشتگی عناصر برتر در طبقه ی پایین و تجمع عناصر پست در طبقه ی بالا است. در این مقاله، نظریه ی چرخش نخبگان پارتو در تحلیل مناسبات نخبگان دینی ( موبدان ) و نخبگان نظامی ( جنگاوران / پهلوانان ) در شاهنامه بررسی شده است. فرض نگارندگان بر این بوده است که چرخش نخبگان را می توان در سه دوره ی اساطیری، حماسی و تاریخی شاهنامه مشاهده کرد. بر اساس این فرضیه و با واکاوی متن شاهنامه، چرخش نخبگان در شاهنامه، اثبات شده است. در بخش اساطیری و به ویژه بخش حماسی شاهنامه، نخبگان حاکم که در انجمن های شاهان مورد رایزنی قرار می گیرند اغلب طبقه ی جنگاور ( پهلوانان ) هستند .تنگ شدن جریان های حکومتی، حکومت را از تجدید قوا محروم می کند و سرانجام به مرگ آن منجر خواهد شد.» یکی از عوامل مهم در فروپاشی حکومت ساسانیان به دست اعراب مسلمان که در بخش تاریخی شاهنامه نیز آمده است، انباشت قدرت در دست نخبگان حاکمی است که با تعصب ورزی و نیرنگ، سعی در حفظ قدرت خود دارند.
چرخش نخبگان
ویلفردو پارتو
شاهنامه ی فردوسی
2021
03
17
115
138
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_12582_f970f43b0f4a4c8f6db4ffc615a47ac3.pdf
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
زبان و ادب فارسی
2251-7979
2251-7979
1399
73
242
معرّفی و بررسی زادُ المُقوین در اخلاق و مواعظ
سعیده
دهقان نیری
سلمان
ساکت
این مقاله بر آن است تا اثری کهن به نام زادُ المُقوین را که به زبان فارسی در ناحیۀ ماوراءالنهر نوشته شده است، معرفی کند. نویسندۀ این اثر که موضوع آن اخلاق و مواعظ است و به احتمال زیاد در سدۀ ششم یا هفتم به رشتۀ تحریر درآمده، محمّدبن محمّد النّصر ملقّب به قاضی از اهالی وابکنت است. از این اثر سه نسخه برجا مانده که یکی در آرشیو ملّی افغانستان نگهداری میشود و در تاریخ 890 ق. کتابت شده است، دیگری متعلّق به کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی است که در سال 1027 ق. نوشته شده و نسخۀ سوم، در کتابخانۀ سالار جنگ هندوستان محفوظ است و در سال 1056 ق. به رشتۀ تحریر درآمده است. در این مقاله، علاوه بر معرفی نسخههای اثر، مؤلف و مذهب او و منابعش در تألیف این کتاب و نیز ساختار متن و دلایل اهمیّت آن توضیح داده شده است. برخی از منابع مؤلف در تألیف این اثر عبارت است از: تنبیه الغافلین سمرقندی، مغازی محمّدبن اسحاق، زاد العابدین، تفسیر انوار، کتاب الانوار و احتمالاً تفسیر معراج .
نسخهشناسی
زادُ المُقوین
محمّدبن محمّد النصر
ماوراءالنهر
وابکنت
2021
03
17
139
170
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_12577_d27e041ced66b1e04cf913f515a8b91d.pdf
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
زبان و ادب فارسی
2251-7979
2251-7979
1399
73
242
بررسی اشعار سعدی و امیرخسرو دهلوی در دیوان جهانملک خاتون و معرفی اشعار نویافتۀ او
محسن
شریفی صحی
دلیل ثبت یکسان شعری یا اشعاری در دیوان دو شاعر، عموماً یا خطای کاتبان یا رونویسی یک شاعر از دیگری است. مصادیق این دو، در دیوان جهانملک خاتون وجود دارد.21 رباعی مشترک با سعدی در دیوان جهان موجود است که ارتباطی با بحث تتبعات یا سرقات ندارد و دخالت مالکِ دستنویسِ ش 763 پاریس و اهمالِ مصححان دیوانِ چاپی جهان، عامل این خلط اشعار بودهاند.از سوی دیگر، جهانملک خاتون شاعری مقلّد است و همان طور که از انوری، سعدی، خواجو، سلمان ساوجی، حافظ، جلال عضد و دیگران مصاریع و ابیاتی را در شعر خویش –عموماً بییادکرد نام ایشان که شرط اصلی تضمین است- ذکر کرده، به اشعار خسرو دهلوی نیز علاقهای وافر داشته است. چنان که از تتبعات وی از خسرو بر میآید، تقلید از این شاعر در اشعار جهان مشهود است. اما علاوه بر امر تتبع، تقلید و استقبال از شعر خسرو که در بسیاری از اشعار جهان قابل مشاهده است، 15 غزل از خسرو نیز عیناً در جمع اشعار جهانملک مشاهده میگردد که ظنّ سرقت ادبی و رونویسی این اشعار میرود.در پایان، اشعار و ابیاتی تازه از جهان (بیش از 110 شعر در غزل و رباعی) که در نسخۀ اساس مصححان نبوده و در نسخۀ چاپی دیوان وی نیز به ثبت نرسیده، معرفی خواهد شد.
خسرو دهلوی
جهانملک خاتون
سعدی
سرقت ادبی
اشعار نویافته
2021
03
17
171
200
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_12625_35ce2c931f86d1cefdb656be610087e3.pdf
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
زبان و ادب فارسی
2251-7979
2251-7979
1399
73
242
رخ شطرنج، همان قلعه نیست (بررسی تفاوتهای مهرۀ «رخ» با «قلعه» در شطرنج با تکیه بر متون کهن ادب فارسی)
شیرزاد
طایفی
مهدی
رمضانی
از جمله موضوعاتی که شاعران و نویسندگان در آثار خود با آن مضمونآفرینی کردهاند، مربوط به بازی شطرنج است. این بازی چون در ادوار مختلف اشکال گوناگونی داشته، اغلب کسانی که با متون ادبی فارسی سروکار داشتهاند، از آن جمله شارحان، با نادیدهگرفتن این امر و صرفاً بر اساس شکل امروزی آن، به فهم، شرح و توضیح متون مرتبط پرداختهاند. از جملۀ این موارد، یکی دانستن «حصن»(=قلعه) با مهرۀ «رخ» است. این پژوهش با بهرهگیری از روش توصیفی- تحلیلی مبتنی بر استقراء، و تتبع در متون کهن فارسی، در پی اثبات تفاوت این دو عنصر در بازی شطرنج است. دستاوردهای پژوهش نشان میدهد که «حصن»، جایگاهی در صفحه شطرنجهای رومی بوده، و با مهرۀ «رخ» تفاوتهای بارزی داشته است. با مغفولماندن این موضوع، برخی از شارحان در شرح متون مربوط به این بازی، دچار لغزش شده و از رخ، تحت عنوان «حصن»(قلعه) یاد کردهاند که این امر خود، باعث بیراههرفتن در شرح اصطلاحات، تعابیر، و در نهایت دورشدن از اغراض شاعران و نویسندگان شده است.
انواع شطرنج
حصن
رخ
شروح متون کهن فارسی
2021
03
17
201
215
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_12610_442eb37357c03df65a8b61dcc3a559d5.pdf
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
زبان و ادب فارسی
2251-7979
2251-7979
1399
73
242
جوشش جوهر هستی در سبک هندی (خوانش صدرایی شعر صائب تبریزی)
محمود
فتوحی رودمعجنی
چکیده تخیل شاعران فارسیگوی قرن یازده و دوازده، به جانب نازکاندیشی در طبیعت و ذرهنگری در پدیدهها گراییده است. این گرایش همزمان است با تحولاتی که در فلسفۀ ایرانی در اصفهان قرن یازدهم روی داد. محتمل است که این همزمانی حاصل تأثر ادبیات و حکمت از یکدیگر باشد. در این مقاله مسألۀ «حرکت در جوهر طبیعت» به عنوان موضوع مشترک در شعر نازکخیال صائب و حکمت متعالیه ملاصدرا بررسی شده است. این جستار میکوشد تا شباهت دو گفتمان فلسفی و ادبی را در نگرش به یک موضوع (حرکت در جوهر) نشان دهد. برای این منظور تخیلات شعری را - که پویایی و حرکت درونی هستی را بازنمایی نمایی میکند- در شعر نمایندۀ برجستۀ نازکخیالان یعنی صائب تبریزی (1006- 1087 ق) بررسی کرده و شباهت نگرش صائب را با اندیشۀ حرکت جوهری ملاصدرا نشان داده است. آنچه صدرای فیلسوف با برهان و استدلال دربارۀ حرکت جوهری و انقلاب مستمر وجود بیان کرده شاعر نازکخیال با قوۀ مخیله در صورتهای محاکاتی بازنموده است.
واژههای کلیدی: سبک هندی
صائب تبریزی
حکمت متعالیه
ملاصدرا
حرکت جوهری
2021
03
17
217
238
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_12586_03eab1891fe40df1d3ff9e13dba8041c.pdf
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
زبان و ادب فارسی
2251-7979
2251-7979
1399
73
242
تحلیل محتوای سیاسی نشریة طنز باباشمل
محمد
کشاورز
فرهاد
درودگریان
بهناز
علیپور گسکری
نشریۀ باباشمل، از جمله نشریات برجستة طنز دهة بیست شمسی است که توسط مهندس رضا گنجهای در خلال سالهای 1322 تا 1326 در تهران منتشر میشد. نشریة باباشمل که در برههای پرالتهاب از تاریخ معاصر ایران به فعالیت میپرداخت، با همکاری گروهی از نویسندگان و شاعرانی که هر یک بعدها، به شهرت فراوانی در عرصة ادبی کشور رسیدند، تقریباً به تمامی رخدادهای و اتفاقات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی جامعة ایران، با نگاهی طنزآمیز پرداخته است و منویات و خواسته-های مخاطبان خود را که عموماً از میان تودههای مردم بودند، به گوش مسئولان میرساند. عمدهترین مطالب انتقادی و طنزآمیز این نشریه، حول مسائل سیاسی میچرخد. به جرأت میتوان گفت که حتی کماهمیتترین مسائل و رویدادهای سیاسی کشور نیز از گزند تیغ تیز انتقاد نویسندگان و شاعران این نشریه، در امان نمانده است. مهمترین محتوای سیاسی نشریه را مسائلی همچون تهدیدات کشورهای خارجی و ترس حکومت وقت از آنها، انتقاد از عملکرد وزیران و دولتمردان، انتقاد از ناکارآمدی مجلس شورای ملی و نمایندگان مجلس، خرید و فروش رأی مجلس، انتقاد از نقش مخرّب مستشاران خارجی، وضعیت بهریخته و نابسامان ادارات دولتی و... تشکیل میدهد. این مقاله با تأکید بر محتویات نشریة باباشمل، به روش تحلیل محتوای تلفیقی، میکوشد گفتمان حاکم بر این نشریه را بازگو کند.
باباشمل
رضا گنجه ای
طنز مطبوعاتی
سیاست
2021
03
17
239
276
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_12592_5f7d33fd2956379cd1804413d4c89b5d.pdf
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
زبان و ادب فارسی
2251-7979
2251-7979
1399
73
242
قضا گفت گیر و قدر گفت ده (بررسی جایگاه و وضعیت بیتی در شاهنامه)
خلیل
کهریزی
در تصحیح متنی مانند شاهنامه علاوه بر تشخیص نویسشها و بیتهای اصیل، یافتن جایگاه درست ابیات نیز در محور عمودی کلام اهمیّت ویژهای دارد. زیرا ممکن است کاتبان با پس و پیش نوشتن یا نقل ابیاتی از حافظه در حاشیه یا متن دستنویسها نظم اصیل روایی آنها را دگرگون کنند. یکی از این موارد، بیتِ «قضا گفت گیر و قدر گفت ده / فلک گفت احسنت و مه گفت زه» با پنج بیت دیگر است که در دو جا از شاهنامه آمده است؛ یک بار در رزم رستم با اشکبوس و یک بار دیگر در جنگ بهرام چوبین با ساوه شاه. ما در این مقاله کوشیدهایم، نخست با درنگی بر وضعیّت این بیت در دستنویسهای شاهنامه، نشان دهیم، جایگاه اصلی آن بر خلافِ پنج بیتِ دیگر، داستان رزم رستم با اشکبوس است. پس از آن کوشیدهایم، با نقدِ پژوهشهای پیشین و توجّه به وضعیّت این بیت در دستنویسها، دربارۀ اصالتِ آن بحث کنیم. بر پایۀ جستوجوهای ما، تا کنون دلیل استواری برای الحاقی پنداشتن این بیت ارائه نشده و علاوه بر همصدایی دستنویسها، میتوان در دیوان همام تبریزی نیز تأییدی جنبی برای اصالت آن یافت. از دیگرسو بهرغم اینکه این بیت در دوازده دستنویسِ مهم تا قرن نهم هجری آمده است، کهنترین دستنویس شاهنامه و دستنویس سنژوزف آن را ندارند و بنداری نیز آن را ترجمه نکرده است. از همینروی تصمیمگیری قطعی دربارۀ آن دشوار است و تا یافتن سندی معتبر بهتر است آن را در چنگک شک به متن ببریم.
فردوسی
شاهنامه
تصحیح
رستم و اشکبوس
بهرام و ساوه شاه
2021
03
17
277
298
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_12575_13b8e1bfce045968a34dc7734d939d90.pdf
زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز)
زبان و ادب فارسی
2251-7979
2251-7979
1399
73
242
بازتاب عاطفه و اندیشه در تصویرآفرینیهای شهریار و سیمین بهبهانی
خلیل
نیکخواه
عفت
نقابی
تصویر که بازتابی از عاطفه و اندیشه شاعر و راهی برای محسوس ساختن مافی الضمیر وی است، هنگامی ارزش بلاغی خواهد یافت که در راستای پروراندن اندیشه و عاطفه سراینده قرار گیرد. در کار هر هنرمندی یک ایدهی مسلط وجود دارد که در لابهلای تصویرها، ساختار و مضمون آثارش حضور دارد. شاعری که اندیشه فردی و خلاقانه دارد، درونمایهی منسجمی بر آثارش سایه میافکند و این درونمایه در کنار عاطفهی فردی شاعر، به خلق کلان تصاویر کمک شایانی میکند. در این جستار برآنیم که ارتباط دو سویهی عاطفه و اندیشه رادر غزل شهریار و سیمین بهبهانی بر محور تصاویر زبانی و خیالی نشان دهیم. با بررسی غزلیات سیمین بهبهانی و شهریار در یافتیم که در ورای همه تصویرها و صورتها، درونمایهی ثابتی که رهبری کلیه ساختها و تصاویر ذهنی شهریار را بر عهده دارد، عشق فردی است که انتظار و فراق را به نمایش میگذارد و اندیشه مسلط بر اندیشه سیمین، مسائل اجتماعی و عشق و اندوهِ حاصل از آن است که شاعر از عشق و عاطفه فردی فاصله میگیرد و به عشق اجتماعی روی میآورد و دغدغهی او تصویر مسائل مردم و غم و اندوه آن-هاست.
غزل معاصر
تصویر
اندیشه
عاطفه
شهریار
2021
03
17
299
326
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_12640_334848092e3c95485b72a61e695f0b2e.pdf