ORIGINAL_ARTICLE
بررسی تطبیقی شخصیتها و کارکردهای آنها در داستانهای سیاوش و رامایانا
اقوام هند و ایران از دیرباز دارای مشترکات فرهنگی بودهاند. بررسی تطبیقی شخصیتها و کارکردهای آنها در داستانهای سیاوش و رامایانا، گویای بخشی از این فرهنگ مشترک است. از جمله عناصر مشترک این دو داستان، کنشها و ویژگیهای مشترک شخصیتهاست. در این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی کوشیدهایم شخصیتهای دو داستان مذکور را بر اساس ویژگیها و کنشهای مشترک تطبیق دهیم. با تکیه بر این هدف، به این نتیجه رسیدیم که شخصیتهایی مانند سیاوش و رام در وفاداری به پدر، دنیاگریزی و...، سودابه و کیکئی در نیرنگبازی، حسادت، دشمنی با ناپسری و...، کاووس و جسرت در دودلی میان زن و فرزند، گیو و هنومان در بیباکی، تنهایی رفتن به درون دشمن و گذشتن از آب، افراسیاب و راون در قدرتطلبی و جهانآشوبی، فرنگیس و سیتا در گرفتار شدن به وسیلۀ افراد ستمگر، کیخسرو و لو و کش در بالیدنشان در جای دیگر و بازگشت به وطن و پیران و والمیکی در خردورزی و نگهداری از شاهزادگان به هم شباهت دارند.
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_6647_524f2670837d6eef79f42b2551009e30.pdf
2017-02-19
1
16
شاهنامه
رامایانا
سیاوش
رام
سیتا
سودابه
یوسف علی
بیرانوند
yossofalibiranvand@gmail.com
1
دانشجوی دکتری دانشگاه لرستان
AUTHOR
قاسم
صحرایی
2
دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه لرستان
LEAD_AUTHOR
علی
حیدری
aheidary1348@yahoo.com
3
دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه لرستان
AUTHOR
محمدرضا
حسنی جلیلیان
4
دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه لرستان
AUTHOR
- اتونی، بهروز. (1389). «رمزگشایی اسطورهشناسی از ناسوزندگی سیاوش بر بنیاد اسطورههای زردشتی». مجلۀ ادبپژوهی. شماره 12. تابستان 89. صص 63- 53.
1
- اسلامی ندوشن، محمدعلی. (1376). زندگی و مرگ پهلوانان در شاهنامه. تهران: نشر آگاه.
2
- امامی، نصرالله؛ نصیریپور، زهرا. ( 1388). «مشترکات آیینی قوم هند و ایرانی و ریشههای کهن آن». مجلۀ مطالعات ایرانی دانشگاه شهید باهنر کرمان. سال هشتم. شمارۀ 16. صص 88- 73.
3
- بگلی، فیل. (بی تا). چگونه مذاکره کنیم؟ ترجمه: رضا افتخاری و شهرزاد انورخواه. (1385). مشهد: انتشارات بامشاد.
4
- بهار. مهرداد. (1381). پژوهشی در اساطیر ایران. چاپ چهارم. تهران: انتشارات آگاه.
5
- پراپ، ولادیمیر پاکوولویچ. (1386).ریختشناسی قصههای پریان. ترجمه: فریدون بدرهای. چاپ دوم. تهران: توس.
6
- خالقیمطلق، جلال. (1388). سخنهای دیرینه (مجموعه مقاله دربارۀ فردوسی و شاهنامه). به کوشش علی دهباشی. تهران: نشر افکار.
7
- خجسته، فرامرز؛ حسنیجلیلیان، محمدرضا. (1389). «تحلیل داستان سیاوش بر بنیاد ژرف ساخت الهۀ باوری و ایزد گیاهی». مجلۀ تاریخ ادبیات. شماره 64. صص 96- 77.
8
- دماوندی، مجتبی؛ فراشاهی نژاد، یاسر. (1390). «مقایسۀ داستان سیاوش در شاهنامه با داستان شیر و گاو در کلیلهودمنه». مجلۀ مطالعات ایرانی. سال 10. شماره 20. صص 130- 111.
9
- دورانت، ویلیام. (1384). تاریخ تمدن (مشرق گاهواره تمدن). جلد اول. ترجمه: احمد آرام، عسکری پاشایی، امیرحسین آریانپور. چاپ دهم. تهران: انتشارات علمی فرهنگی.
10
- دوستخواه، جلیل. (1380). حماسۀ ایرانی. یادمانی از فراسوی هزارهها. تهران: آگاه.
11
- راسل، برتراند. (1385). قدرت. ترجمه: نجف دریابندری. چاپ چهارم. تهران: انتشارات خوارزمی.
12
- ساعتچی، محمود. (1382). روانشناسی کار. چاپ دوازدهم. تهران: نشر ویرایش.
13
- سرامی، قدمعلی. (1378). از رنگ گل تا رنج خار. چاپ سوم. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
14
- سن، ک. م. (1354). آیینهای هندو. ترجمه: عسکری پاشایی. تهران: انتشارات جهان کتاب.
15
- شاتوک، سیبل. (1385). دین هندو. ترجمه: حسن افشار. چاپ دوم. تهران: نشر مرکز.
16
- شرکت مقدم، صدیقه. (1388). «تطبیقی مکتبهای ادبیات». مجلۀ مطالعات ادبیات تطبیقی. سال 3. شمارۀ 12. صص 71- 51.
17
- شیخحسینی، زینب؛ خلیلیجهانتیغ، مریم. (1393). «تحلیل ساختار داستان سیاوش و دو داستان رامچندر و سدنوا در هند». فصلنامۀ مطالعات شبه قاره دانشگاه سیستان و بلوچستان. سال 6. شمارۀ 21. زمستان 93. صص 98- 79.
18
- عادلفر، باقرعلی؛ امینپور، صالح. (1394). تاریخ تمدنهای مشرق زمین. تهران: پیام نور.
19
- عبود، عبده. (1999). «الأدب المقارن و الاتجاهات النقدیه الحدیثه». عالم الفکر. کویت. شمارۀ 1. جلد 28. صص 302- 265.
20
- فردوسی، ابوالقاسم. (1386). شاهنامه. براساس چاپ مسکو. به کوشش سعید حمیدیان. جلد سوم. تهران: انتشارات قطره.
21
- قرایی، فیاض. (1385). ادیان هند. چاپ اول. مشهد: انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
22
- کویاجی، جهانگیر کوورجی. (1371). پژوهشهایی در شاهنامه. گزارش و ویرایش جلیل دوستخواه. چاپ اول. تهران: انتشارات زنده رود.
23
- گزیدۀ ریگ ودا. (1367). ترجمه: سیدمحمدرضا جلالینائینی. چاپ دوم. تهران: نشر نقره.
24
- گویارد، ماریوس فرانسوا. (1956). الأدب المقارن. ترجمه: محمد غلاب. قاهره: لجنه البیان العربی.
25
- گیمن، ژاک دوشن. (1384). «جهان ایرانی» چاپ شده در مجموعه مقالات اسطوره و حماسه در اندیشۀ ژرژ دومزیل. ترجمۀ جلال ستاری. چاپ دوم. تهران : نشر مرکز.
26
- مرادی کوچی، سکینه. (1390). «بررسی عنصر داستانی دسیسه در داستان سیاوش». فصلنامۀ پژوهش زبان و ادبیات فارسی. شمارۀ 22. پاییز 90. صص 18- 1.
27
- مسکوب، شاهرخ. (1351). سوگ سیاوش. چاپ دوم. تهران: انتشارات خوارزمی.
28
- معین، محمد. (1338). مزدیسنا در ادب پارسی. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
29
- نحوی، اکبر؛ امینی، علی. (1392). «سیاوش و سودابه (بررسی تطبیقی موارد مشابه در اساطیر و ادبیات ملل)». مجلۀ شعرپژوهی دانشگاه شیراز. سال 5. شمارۀ اول. بهار 82. صص 166- 139.
30
- والمیکی و داس، تلسی. (1379). رامایانا. ترجمه: امرسنکهه و امرپرکاش. چاپ اول. تهران: مؤسسه فرهنگی، هنری، سینمایی الست فردا.
31
-کمبل، جوزف (1384). قدرت اسطوره. ترجمه: عباس مخبر. چاپ سوم. تهران: نشر مرکز.
32
- Balapure, K. M, Maheshwari, J. K & Tandon, R. K. (1986). "Plants of Ramayana". Ancient of Life. Vol No. VII No. October 1987: 76 – 84.
33
- Jacob, K.S, Krishna, Gopala. (2003). "The Ramayana and Psychotherapy". Indian Journal of Psychiatry. 45: 200- 204.
34
- Muniapan, Balakrishnan, Satpathy, Bisawjit. (2010). "Ancient indian wisdom for managers". Int. J. Indian and Business Management, Vol. 3, no, 6: 645- 668.
35
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی طنز در حکایتهای رسالة دلگشا بر اساس الگوی رابرت لیو
عبید زاکانی شاعر و طنزپرداز قرن هشتم است که حکایتهای طنزآمیز شاعر در رسالة دلگشا زبان تند و گزندة او را در اعتراض به فضای اجتماعی و سیاسی روزگارش بهخوبی نمایاندهاست. نظـریة «انـگاره معنایـی طنـز» ویکتور راسکین (Victor Raskin) حرکتی اساسـی است که در مقابل رویکـرد طبقهبندی سنتـی طنـز قرار میگیرد. این نظریه سرآغاز بررسیهای زبانشناسانه و معناشناسانه در حوزة طنز گردید و بر نظریهها و الگوهای متأخر پس ازخود تأثیر گذاشت که از جملة این الگوها، طرح ارائهشده توسط رابرت لیو (Robert Lew) است. از دیدگاه لیو طنز زبانشناختی از غیر زبانشناختی جداست و آن چه سبب شکلگیری طنز مبتنی بر ویژگیهای زبانشناختی میگردد، نوعی ابهام است که در حوزة آوایی، واژگانی و نحوی روی میدهد و عبید زاکانی برای طنزآمیز کردن حکایتهای رسالة دلگشا از امکانات زبانی (طنز عبارتی) و امکانات غیر زبانی (طنز موقعیت) بهره بردهاست. بنا بر این، پژوهش پیش روی با هدف معرفی الگوی رابرت لیو و تبیین طنز در حکایتهای رسالة دلگشای عبید زاکانی بر اساس چارچوبهای نظری این الگو در 355 حکایت از رسالة دلگشا انجام شدهاست که نتایج نشان میدهد، چارچوب نظری این الگو تا حد زیادی قابلیّت تحلیل طنز در حکایتهای رسالة دلگشای عبید زاکانی را دارد.
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_6648_eaa8a9db6719ad7716d99c464f85c32c.pdf
2017-02-19
17
32
طنز
الگوی رابرت لیو
حکایت طنزآمیز
رسالة دلگشا
عبید زاکانی
خلیل
بیگزاده
kbaygzade@yahoo.com
1
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه رازی
LEAD_AUTHOR
ساناز
خوشحساب
2
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه رازی
AUTHOR
- آموزگار، ژاله، 1388، تاریخ اساطیری ایران، تهران: سمت.
1
- ارداز، ریچارد و... ،1388، اسطوره ها و افسانههای سرخپوستان آمریکا، ترجمه اسماعیلپور، ابوالقاسم. تهران: نشر چشمه.
2
- ایونس، ورونیکا ،1385، اساطیر مصر، ترجمه باجلان فرخی، محمدحسین. تهران: اساطیر.
3
- برن، لوسیلا ،1375، اسطوره های یونانی، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
4
- بلیز دل، رابرت ،1389، شاهکارهایی از اساطیر یونان، ترجمه پازکی زاده، زهرا.
5
- پراپ، ولادیمیر ،1368، ریختشناسی قصههای پریان، ترجمه بدره ای، فریدون. تهران: توس.
6
- پیچ، ریموندایان ،1387، اسطورههای اسکاندیناوی، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
7
- پیگوت، نرولیت ،1384، اساطیر ژاپن، ترجمه باجلان فرخی، محمدحسین. تهران: اساطیر.
8
- توب، کارل ،1384، اسطوره های آزتکی و مایایی، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
9
- دالاپیکولا، آنالیبرا ،1390، اسطوره های هندی، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
10
- دبیرسیاقی، سید محمد ،1389، برگردان روایت گونه شاهنامه فردوسی. تهران: نشر قطره.
11
- دیویدسون، هیلدر دریک الیس ،1385، شناخت اساطیر اسکاندیناوی، ترجمه باجلان فرخی، محمدحسین. تهران: اساطیر.
12
- روزنبرگ، دونا ،1386، اساطیر جهان،ج1، ترجمه شریفیان، عبدالحسین. تهران: اساطیر.
13
- ژیران، فلیکس و... ،1386، اساطیر آشور و بابل، ترجمه اسماعیل پور، ابوالقاسم. تهران: کاروان.
14
- فردوسی، ابوالقاسم، 1388، شاهنامه، تصحیح حمیدیان، سعید. تهران: قطره.
15
- کرتیس، وستا سرخوش، 1390، اسطوره های ایرانی، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
16
- کریستی، آنتونی، 1384، اساطیر چین، ترجمه باجلان فرخی، محمدحسین. تهران: اساطیر.
17
- گرین، راجر لنسلین، 1387، اساطیر یونان، ترجمه آقاجانی، عباس. تهران: سروش.
18
- وارنر، آلیزابت، 1385، اسطوره های روسی، ترجمه مخبر، عباس.تهران: نشر مرکز.
19
- هارت، جرج، 1388، اسطوره های مصری، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
20
ORIGINAL_ARTICLE
مقایسه سفرهای شاهنامه با سفرهای حماسی- اساطیری جهان
سفرهای اساطیری جهان قالب و ساختار مشخصی دارد که آن ها را با دیگر انواع سفرها متمایز می کند. ساختار این سفرها متشکل از حوزه های عملیات گوناگونی است که در روند سفر، تحقق یا عدم تحقق آن تاثیر مستقیم دارد. برخی از حوزه های عملیاتی برای تحقق سفر و بعضی برای عدم تحقق آن تدارک دیده شده اند. شخصیت های سفر و وسایل نقلیه که دو حوزه عملیات این سفرها را به عهده دارند با قدرت جادویی و ماورایی خود بر موانع و محدودیت راه سفر غلبه می کنند و موجب تحقق آن می شوند. در میان داستان های شاهنامه سفرهایی است که دارای ساختار سفرهای اساطیری جهانند اما ساختار بسیاری از آن ها با ساختار سفرهای اساطیری جهان منطبق نیست و نمی توان آن ها را سفر اسطوره ای محسوب کرد.در این تحقیق شاهنامه فردوسی تا پایان داستان اسکندر و منابع پژوهشی اسطوره ای جهان که به زبان فارسی ترجمه شده مورد مطالعه قرار گرفته اند و سفرهای اساطیری آن ها تحلیل و بررسی شده اند. سپس به مقایسه سفرهای شاهنامه با سفرهای اساطیری جهان پرداخته و شباهت ها و تفاوت هایی که در اجزاء و ساختار آن ها وجود دارد مشخص شده است.
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_6649_6c6fc26e7e81bcbe5af887b3794c16c8.pdf
2017-02-19
33
54
سفر
اسطوره
شاهنامه
ملل
مهدی
رضائی
rezaeimehdi56@gmail.com
1
عضو هیئت علمی دانشگاه سلمان فارسی کازرون
AUTHOR
- آموزگار، ژاله، 1388، تاریخ اساطیری ایران، تهران: سمت.
1
- ارداز، ریچارد و... ،1388، اسطوره ها و افسانههای سرخپوستان آمریکا، ترجمه اسماعیلپور، ابوالقاسم. تهران: نشر چشمه.
2
- ایونس، ورونیکا ،1385، اساطیر مصر، ترجمه باجلان فرخی، محمدحسین. تهران: اساطیر.
3
- برن، لوسیلا ،1375، اسطوره های یونانی، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
4
- بلیز دل، رابرت ،1389، شاهکارهایی از اساطیر یونان، ترجمه پازکی زاده، زهرا.
5
- پراپ، ولادیمیر ،1368، ریختشناسی قصههای پریان، ترجمه بدره ای، فریدون. تهران: توس.
6
- پیچ، ریموندایان ،1387، اسطورههای اسکاندیناوی، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
7
- پیگوت، نرولیت ،1384، اساطیر ژاپن، ترجمه باجلان فرخی، محمدحسین. تهران: اساطیر.
8
- توب، کارل ،1384، اسطوره های آزتکی و مایایی، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
9
- دالاپیکولا، آنالیبرا ،1390، اسطوره های هندی، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
10
- دبیرسیاقی، سید محمد ،1389، برگردان روایت گونه شاهنامه فردوسی. تهران: نشر قطره.
11
- دیویدسون، هیلدر دریک الیس ،1385، شناخت اساطیر اسکاندیناوی، ترجمه باجلان فرخی، محمدحسین. تهران: اساطیر.
12
- روزنبرگ، دونا ،1386، اساطیر جهان،ج1، ترجمه شریفیان، عبدالحسین. تهران: اساطیر.
13
- ژیران، فلیکس و... ،1386، اساطیر آشور و بابل، ترجمه اسماعیل پور، ابوالقاسم. تهران: کاروان.
14
- فردوسی، ابوالقاسم، 1388، شاهنامه، تصحیح حمیدیان، سعید. تهران: قطره.
15
- کرتیس، وستا سرخوش، 1390، اسطوره های ایرانی، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
16
- کریستی، آنتونی، 1384، اساطیر چین، ترجمه باجلان فرخی، محمدحسین. تهران: اساطیر.
17
- گرین، راجر لنسلین، 1387، اساطیر یونان، ترجمه آقاجانی، عباس. تهران: سروش.
18
- وارنر، آلیزابت، 1385، اسطوره های روسی، ترجمه مخبر، عباس.تهران: نشر مرکز.
19
- هارت، جرج، 1388، اسطوره های مصری، ترجمه مخبر، عباس. تهران: نشر مرکز.
20
ORIGINAL_ARTICLE
دقایق بازی نرد در متون منظوم فارسی
با تحقیق در متون کهن، به برخی از اطلاعات و اصطلاحات تازهای دست مییابیم که ما را با ابعاد مختلف زندگی گذشتگان آشنا میسازد. وجود این اصطلاحاتِ بعضاً غامض، پژوهندگان متون فارسی را در درک دقیق آثار مختلف، با مشکلاتی مواجه میکند؛ چرا که درک این اصطلاحات برای مخاطب امروزیِ شعر و نثر، به جهت نبودِ اطلاعاتِ دقیق از چند و چون و کیفیت آنها، چندان آسان به نظر نمیرسد. در این بین، گزارش فرهنگنویسان نیز به سبب اطلاعات ناقص و در برخی مواقع مغشوش در این زمینه، چندان گرهی نمیگشاید. از جمله این اصطلحات، مربوط به بازی نرد است. نوشتۀ حاضر بر آن است تا با استفاده از روش استقرایی و با بازخوانی دقیق آثار بزرگان شعر و عرفان، به تحلیل روش درست این بازی و پیچیدگیها و ظرایف آن بپردازد. حاصل پژوهش نشان میدهد که غیر از ابن یمین و خاقانی کمتر شاعری است که به این بازی تسلط داشته است. نیز بسامد این اصطلاحات در این متون اغلب برای اغراض بدیعی است.
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_6650_b6945e2d7eb57a229b823f2d55440aa8.pdf
2017-02-19
55
74
نرد
متون منظوم
هفت بازی
کعبتین
مهدی
رمضانی
mehdi.ramazani85@gmail.com
1
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران
LEAD_AUTHOR
ناصر
علیزاده
nasser.alizade@yahoo.com
2
استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
AUTHOR
- آملی، شمسالدین محمد؛ (1379)، نفایسالفنون فی عرایسالعیون، چ اول، تهران: کتابفروشی اسلامیه.
1
- ابن یمین؛ (1363)، دیوان، تصحیح حسینعلی باستانیراد، چ اول، تهران: کتابخانۀ سنایی.
2
- امیر معزی، محمد بن عبدالملک نیشابوری(1362)، کلیات، مقدمه و تصحیح ناصر هیری، چ اول، تهران: پگاه.
3
- انوری ابیوردی؛ (1372)، دیوان، محمدتقی مدرس رضوی، چ چهارم، تهران: علمی و فرهنگی.
4
- اوحدی مراغهای؛ (1340)، کلیات، به تصحیح سعید نفیسی، چ اول، تهران: امیرکبیر.
5
- حافظ، شمسالدین محمّد؛ (1385)، دیوان، به تصحیح رشید جداری عیوضی، چ دوم، تهران: امیرکبیر.
6
- حسینی فراهانی، ابوالحسن؛ (1340)، شرح مشکلات دیوان انوری، تهران: دانشگاه تهران.
7
- خاقانی بدیلالدین؛ (1378)، دیوان، به تصحیح ضیاءالدین سجادی، چ ششم، تهران: زوّار.
8
- خلف تبریزی، محمدحسین؛ (1362)، برهان قاطع، به اهتمام محمد معین، چ پنجم، تهران: امیرکبیر.
9
- خواجوی کرمانی؛ (1369)، دیوان، به اهتمام احمد سهیلی خوانساری، چ دوم، تهران: پاژنگ.
10
- تفضلی، ابوالقاسم؛ (1382)، تخته نرد تدبیر یا تقدیر، چ اول، تهران: عطایی.
11
- زنجانی، برات؛ (1373)، «تصحیح معانی لغات و اصطلاحات در متون مختلف»، مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، بهار 1373، شماره129.
12
- دهخدا، علیاکبر؛ (1373)، لغتنامه، زیر نظر محمد معین و سید جعفر شهیدی، چ اول، تهران: دانشگاه تهران.
13
- سجادی، ضیاءالدین؛ (1382)، فرهنگ لغات و تعبیرات دیوان خاقانی، چ2، تهران: زوار.
14
- سعدی شیرازی، مصلحالدین عبدالله؛ (1381)، کلیات، به تصحیح و مقدمه و تعلیقات بهاءالدین خرمشاهی، چ سوم، تهران: دوستان.
15
- سلمان ساوجی؛ (1371)، دیوان، مقدمه و تصحیح ابوالقاسم حالت، به کوشش احمد کرمی، چ اول، تهران: سازمان چاپ خواجه.
16
- سمرقندی، سوزنی؛ (1338)، دیوان، مقدمه و تصحیح ناصرالدین شاه حسینی، چ اول، تهران: امیرکبیر.
17
- سنایی غزنوی، ابوالمجد مجدود بن آدم؛ (1362)، دیوان، به تصحیح تقی مدرس رضوی. چ سوم، تهران: کتابخانۀ سنایی.
18
- شمیسا، سیروس؛ (1377)، فرهنگ اشارات و تلمیحات، چ اول، تهران: فرهادی.
19
- عبید زاکانی؛ (1379)، کلیات، تصحیح و تحقیق و شرح پرویز اتابکی، چ اول، تهران، زوار.
20
- عطار نیشابوری، فریدالدین محمّد؛ (1371)، دیوان، به تصحیح تقی تفضلی، چ ششم، تهران: علمی و فرهنگی.
21
- قهرمانی علی اصغر و جابری سید ناصر؛ (1391)، «چگونگی تلفظ کعبتین در زبان و ادب فارسی»، دو فصلنامه پژوهش های زبان شناسی تطبیقی، سال دوم، شماره 3.
22
- کزازی، میر جلالالدین؛ (1385)، گزارش دشواریهای خاقانی، چ اول، تهران: نشر مرکز.
23
- کمال خجندی؛ (1374)، دیوان، دو جلدی. پژوهش و تحقیق ایرج گلسرخی، چ اوّل، تهران: سروش.
24
- محجوب، محمد جعفر؛ (1374)، «کعبتین: سه شش، سه یک، دو شش، دو یک»، مجله ایرانشناسی، سال 7، صفحات 86 ـ 99.
25
- محمدخانی، زهرا؛ (1392)، تجلی بازی در در ادب فارسی، چ اول، تهران: زوار.
26
- مجدالدین همگر؛ (1375)، دیوان، به تصحیح احمد کرمی، تهران: ناشر ما.
27
- مجیرالدین بیلقانی؛ (1358)، دیوان، به تصحیح محمد آبادی، چ اول، تبریز: مؤسسۀ تاریخ و فرهنگ ایران.
28
- مدرس رضوی، محمدتقی؛ (1345)، تعلیقات حدیقه الحقیقه و شریعه الطریقه، چ اول، تهران: علمی – فرهنگی.
29
- مسعود سعد؛ (1384)، دیوان اشعار، به اهتمام پرویز بابایی، تهران: نگاه.
30
- معین، محمد؛ (1371)، فرهنگ فارسی، شش جلد، امیر کبیر: تهران.
31
- مولوی، جلالالدین محمد؛ (1387)، کلیات دیوان شمس، جلد اوّل و دوم، مطابق نسخۀ تصحیح شدۀ بدیعالزمان فروزانفر، چ پنجم، تهران: بهزاد.
32
- مولوی، جلالالدین محمد؛ (1378)، مثنوی معنوی، بر اساس نسخۀ تصحیح شدۀ رینولد نیکلسون، چ سوم، تهران: ققنوس..
33
- نظامی گنجوی؛ (1380)، لیلی و مجنون، با حواشی وحید دستگردی به کوشش سعید حمیدیان، چ چهار، تهران: نشر قطره.
34
- نظامی گنجوی؛ (1380)، هفت پیکر، با حواشی حسن وحید دستگردی و ویرایش سعید حمیدیان، چ چهار، تهران: قطره.
35
- نقدی وند، عزیز؛ (1382)، شطرنج از دیدگاه تاریخ و ادبیات، چ اول، تهران: کلیدر.
36
- نوابی، عبدالحسین؛ (1378)، سیر شطرنج ایران در جهان، تهران: شباویز.
37
- نویدی، علی؛ (1388)، «غایبانه باختن»، مجله گزارش میراث، شماره33 ، سال سوم، دوره دوم.
38
ORIGINAL_ARTICLE
جهان در باور خاقانی
دنیا و چگونگی آن در آثار خاقانی شروانی، سخنور بلند پایة ادب فارسی، بازتاب چشمگیری دارد. وی چون حکیمی ژرف اندیش، چهرة راستین دنیا را درسروده ها و نوشته های خود به تصویر کشیده است. خاقانی در بیان این دیدگاه، از باور آیین ایرانی و اندیشة مکتب عرفان و تصوّف و دیدگاهی نشأت گرفته از شریعت بهره جسته است. خاقانی با بهره جستن از چهرة اهریمنی زروان چگونگی سرای دنیا و طبیعت آن را با صفاتی چون: دنیای سنگدل ، دنیای آزمند، دنیای بی وفا، فلک عمرسای و افعیصفت و... وصف می کند . در باور زاهد خلوت نشین شروان، دنیا چنان بی ارزش است که سرای خاکی را به خاکی می بازد و دیگران را نیز پند و اندرز می دهد تا سیمای راستین دنیا را بشناسند و دل به او نبندند. سخنور دیندار شروانی می داند که چرخش روزگار، خود به فرمان خدای توانا است، نمی تواند خود کاره ای باشد و بر آن است که نباید چرخ را ستم پیشه دانست
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_6651_0fee3c7dc7a9e8109c21e01ab5ef8b14.pdf
2017-02-19
75
94
خاقانی
دنیا
زروان
زهد
یحیی
ستوده افشرد
bidel.sotoudeh@yahoo.com
1
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
LEAD_AUTHOR
میرجلالالدین
کزازی
2
استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
AUTHOR
1- انصاری، قاسم، 1379، میانی عرفان و تصوف، چاپ سوم، تهران، طهوری
1
2- خاقانی شروانی، افضل الدین،1375، دیوان، به کوشش دکتر میرجلال الدین کزّازی، چاپ اول، تهر ان، مرکز
2
3- خاقانی شروانی، افضل الدین،1333، تحفه العراقین، به کوشش دکتر یحیی قریب، چاپ اول، تهران، امیرکبیر
3
4- خاقانی شروانی، افضل الدین، 1384، منشات، به کوشش محمد روشن، چاپ دوم، تهران، انتشارات دانشگاه تهران،
4
5- دهخدا، علی اکبر، 1377، لغت نامه دهخدا، دانشگاه تهران، ج 2 ( از دوره ی جدید )
5
6- غزّالی، ابو حامد، 1386، کیمیای سعادت، به کوشش خدیو جم، چاپ سیزدهم، تهران، علمی و فرهنگی
6
7- فروزانفر، بدیع الزمان، 1387، احادیث و قصص مثنوی، ترجمه و تنظیم حسین داودی، چاپ چهارم، تهران، امیر کبیر
7
8- کاشانی، عزالدین محمود، مصباح الهدایه و مفتاح الکفایه، 1381، به تصحیح جلال الدین همایی، چاپ ششم، تهران، هما
8
9- کزّازی، میرجلال الدین، 1388،گزارش دشواری های خاقانی،چاپ پنجم،تهران، نشر مرکز،
9
10- کزّازی، میر جلال الدین، 1387، در آسمان جان، چاپ اول ، تهران، معین،
10
11- ناصرخسرو، ،1388، دیوان اشعار، به کوشش مجتبی مینوی،مهدی محقق، چاپ هشتم،تهران، انتشارات دانشگاه تهران،
11
12- یاحقی، محمدجعفر، 1386، فرهنگ اساطیر و داستان واره ها در ادبیات فارسی، چاپ اول، تهران،فرهنگ معاصر،
12
13- یثربی، سید یحیی، 1382،فلسفه عرفان، چاپ پنجم، قم، بوستان کتاب قم
13
ORIGINAL_ARTICLE
بررسی مؤلفه های طنز در شعر فرانو با تأکید بر اشعار اکبر اکسیر
اکبر اکسیر شاعر طنزپرداز مبدع و منتقد آذری زبان آستارایی، در زمره ادب دوستان و شعرسرایانی است که شعری بدون وزن و قافیه را با عنوان فرانو که شاخه ای از شعر نو است، با درنظر گرفتن دو عامل مسلط بر جهان حاضر یعنی سرعت و فن آوری، به بازار ادبیات معرفی می کند تا بتواند ادبیات غنی فارسی را به جنبشی نو واداشته، مخاطب جوان امروز را به دوستی مجدد با این ادبیات کهنسال دعوت نماید. او در این میان از مؤثرترین و نافذترین نوع ادبی یعنی طنز بهره می گیرد. طنز که همواره بهترین وسیله انتقادی اصلاح طلبانه بوده، ماهیت اصلی شعر اکسیر را نیز تشکیل می دهد. اکسیر برای خلق طنز در شعر فرانو که ایجاز ویژگی بارز این شعر است، ضمن گزینش هوشمندانه واژگان ساده از صنایع بدیع معنوی و لفظی همچون ایهام، مراعات نظیر و جناس و ... و سازوکارهای بیانی مانند نقیضه، غافلگیری، هنجارگریزی و ... به طور نامحسوس و غیرتحمیلی استفاده می کند که گاهی طنز اشعار منتج از تلفیق چند شگرد با هم است. هدف از این پژوهش معرفی شعر فرانو و ذکر ویژگیهای آن و بررسی شگردها و تکنیک های طنزساز در اشعار اکسیر به عنوان یکی از برجسته ترین نمایندگان این شعر است. نتیجه آنکه اکسیر ضمن نوآوری در استفاده از شگردهای طنزآفرین، عمدتاً از طنز کلامی و طنز موقعیت در آفرینش آثار شعری خود بهره جسته است. ضمناً این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی تدوین گردیده است.
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_6652_7d2a0344dfd711c3010edc52d0199ba0.pdf
2017-02-19
95
117
اکسیر
شعر فرانو
طنز
شگردهای طنزساز
علی
صفایی
safayi.ali@gmail.com
1
دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه گیلان
LEAD_AUTHOR
باهره
پاسخی
chakavak2008@ymail.com
2
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه گیلان
AUTHOR
- آرین پور، یحیی، (1382)، از صبا تا نیما، ج دوم، چ هشتم، تهران: انتشارات زوّار.
1
- اخوّت، احمد، (1371)، نشانه شناسی مطایبه، چ اول، اصفهان: نشر فردا.
2
- استون، ایرونیگ، (1380)، شور زندگی، ترجمه محمدعلی اسلامی ندوشن، چ چهاردهم، تهران: انتشارات یزدان.
3
- اصلانی، محمدرضا، (1387)، فرهنگ واژگان و اصطلاحات طنز، چ دوم، تهران: انتشارات یزدان.
4
- اکسیر، اکبر (الف)، (1387)، بفرمایید بنشینید صندلی عزیز، چ دوم، تهران: انتشارات مروارید.
5
- اکسیر، اکبر (ب)، (1387)، پسته لال سکوت دندان شکن است، چ دوم، تهران: مروارید.
6
- اکسیر، اکبر (ج)، (1387)، زنبورهای عسل دیابت گرفته اند!، چ سوم، تهران: مروارید.
7
- . اکسیر، اکبر، (1389)، ملخ های حاصلخیـز، چ اول، تهران: مروارید.
8
- اکسیر، اکبر، (1390)، مالاریـا، چ اول، تهران: مروارید.
9
- اکسیر، اکبر، (1385)، «فرانو رود وحشی شعر امروز»، فصلنامه اشراق، ش 3.
10
- انوشه، حسن، (1376)، فرهنگنامه ادبی فارسی، چ اول، تهران: سازمان چاپ و انتشارات.
11
- برگسون، سیمون، (1379)، خنده، ترجمه عباس باقری، تهران: نشر شباویز.
12
- پورنامداریان، تقی- طهرانی ثابت، ناهید، (1390)، «صنایع بدیعی در شعر نو»، سال اول، شمارۀ اول، بهار و تابستان.
13
- ترکمن، فاضل، (1391)، «کافه لبخند/ من فکر میکنم، اما نیستم!»، مجلۀ جهان کتاب، سال هفدهم، خرداد- مرداد، ش 277-279 .
14
- جمالزاده، سید محمدعلی، (1382)، فرهنگ لغات عامیانه، چ دوم، تهران: انتشارات سخن.
15
- جوادی، حسن، (1384)، تاریخ طنز در ادب فارسی، چ اول، تهران: انتشارات کاروان.
16
- حسام پور، سعید - دهقانیان، جواد – خاوری، صدیقه، (1390)، «بررسی تکنیک های طنز و مطایبه در آثار هوشنگ مرادی کرمانی»، مجله علمی پژوهشی مطالعات ادبیات کودک و نوجوان، دانشگاه شیراز، سال دوم، شماره اول، بهار و تابستان.
17
- حرّی، ابوالفضل، (1387)، تاریخ طنز در ادب فارسی، چ اول، تهران: انتشارات سوره مهر.
18
- حلبی، علی اصغر، (1377)، تاریخ طنز و شوخ طبعی، تهران: بهبهانی.
19
- داد، سیما، (1383)، فرهنگ اصطلاحات ادبی، چ اول، تهران: انتشارات مروارید.
20
- راستگو، سیدمحمد، (1379)، ایهام در شعر فارسی، چ اول، تهران: انتشارات سروش.
21
- سیدحسینی، رضا، (1384)، مکتب های ادبی، ج 2، چ چهاردهم، تهران: انتشارات نگاه.
22
- شریفپور، عنایتالله – قیصری، عبدالرضا، «بررسی مضامین طنز در خاطره نوشتههای دفاع مقدس»، مجله ادبیات و پایداری، سال سوم، پاییز 1390 و بهار 1391.
23
- شفیقی، احسان، (1384)، «فرانو، گردنه ی حیرانی ی شعر امروز»، اردبیل: مجله بلم، ش 6 و 7.
24
- شمیسا، سیروس، (1386)، معانی، چ اول، تهران: نشر میترا.
25
- شمیسا، سیروس، (1387)، بیان، چ سوم، تهران: نشر میترا.
26
- شمیسا، سیروس، (1390)، نگاهی تازه به بدیع، چ چهارم، تهران: نشر میترا.
27
- شیرازی، حافظ، (1377)، دیوان اشعار، تهران: انتشارات شقایق.
28
- شیری، قهرمان، (1377)، «راز طنزآوری» مجموعه مقالات طنز، تهران: فصلنامه سنجش و پژوهش 13 و 14، صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران، مرکز تحقیقات، مطالعات و سنجش برنامه ای.
29
- طاهری، قدرت...، (1382)، «بازیهای طنزآمیز زبانی ابوسعید در اسرارالتوحید»، فصلنامه پژوهشهای ادبی، شماره 2، پاییز و زمستان.
30
- طالبیان، یحیی- تسلیم جهرمی، فاطمه، (1388)، «ویژگی های زبان طنز و مطایبه در کاریکلماتورها» (با تکیه بر کاریکلماتورهای پرویز شاپور)، مجلّه فنون ادبی (علمی- پژوهشی)، دانشگاه اصفهان، سال اول، ش 1.
31
- غضنفری، محمد، (1388)، «پژوهشی در کاربرد آرایه های ادبی در طنز معاصر فارسی و مقایسۀ اجمالی آنها در طنز انگلیسی»، جستارهای ادبی «دانشکده ادبیات و علوم انسانی سابق»، مجلّۀ علمی- پژوهشی، شماره 165، تابستان.
32
- کریچلی، سیمون، (1384)، در باب طنز، ترجمه سهیل سُمی، تهران: انتشارات ققنوس.
33
- کزّازی، سید جلال الدّین، (1389)، بدیع، چ هفتم، تهران: نشر مرکز، کتاب ماد.
34
- موحد، عبدالحسین، (1382)، «طنز و خلاقیت»، پژوهشهای ادبی، شماره 2، پاییز و تابستان.
35
- هدایت، صادق، (بی تا)، بوف کور.
36
- همایی، جلال الدین، (1389)، فنون بلاغت و صناعات ادبی، چ اول، تهران: اهورا.
37
ORIGINAL_ARTICLE
تحلیل سیر سفر خیالی بر مبنای نظریه «سفر قهرمان درون» پیرسون و کی مار
در قرن بیستم همزمان با تحول در خوانش آثار ادبی، در قرن بیستم همزمان با تحول در خوانش آثار، نظریههای روانشناختی، با هدف بازنمایی چگونگی تکوین شخصیتهای داستان ارائه شد؛ که از رهگذر همین فرایند؛ یکی از این نظریهها، نظریهی کهنالگوی «سفر قهرمان درون» است که کارول پیرسون و هیوکی کیمار با تلفیق آرای یونگ با نظریههای اسطورهشناختی، در این جهت، ارائه دادند. بر مبنای این نظریه سفر قهرمان برای رسیدن به فردیت ضمن عبور از سه مرحله با دوازده کهنالگو روبهرو میگردد؛ که پشت سرنهادن هر یک از این کهنالگوها نقش بارزی در تعالی و کمال او دارند داستان «گنبد فیروزه» ازجمله داستانهای هفتپیکر نظامی گنجهای است که با داشتن قابلیت مطالعاتی بر اساس نقد کهنالگوی «سفر قهرمان درون»، قابلبررسی است. در این داستان، طبق نقد کهنالگویی مطرحشدهی پیرسون و کی مار، قهرمان داستان «ماهان»، پس از گذر از دنیای عادی، به سرزمین ناشناختهای تشرف مییابد و رهاورد آن شخصیت دگرگونهای است که در خضر نبی تجلی مییابد. ازاینروی در این مقاله کوشش میشود، ضمن تطبیق مراحل گذر قهرمان از مراحل مختلف «کهنالگوی سفر قهرمان پیرسون و کیمار» در داستان «ماهان کوشیار»، میزان این انطباق و همچنین نقشهایی که هر یک از شخصیتها در این داستان ایفا میکنند بر اساس این نقد، بررسی گردد.
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_6660_c387675074f4c1e16a0aa654e52ad00e.pdf
2017-02-19
119
132
سفر خیالی
گنبد فیروزه
سفر قهرمان درون
ماهان
پیرسون و کیمار
محمد
فولادی
dr.mfoladi@gmai.com
1
دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه قم
LEAD_AUTHOR
مریم
رحمانی
maryam.rahmani2001@gmail.com
2
دانشجوی دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه قم
AUTHOR
- الیاده، میرچا (1372) رساله در تاریخ ادیان، ترجمهی جلال ستاری، تهران، انتشارات سروش
1
- باخرزی، ابوالمفاخر یحیی (1345) اوراد الاحباب و فصوص الآداب ج2،به کوشش ایرج افشار، انتشارات دانشگاه تهران.
2
- بری، مایکل (1385) تفسیر هفت پیکر، ترجمۀ جلال علوی نیا، تهران، نشر نی، چاپ اول.
3
- بهار، مهرداد (1376) از اسطوره تا تاریخ تهران، نشر چشمه
4
- پیرسون، کارول و هیو. کی مار (1390) زندگی برازندهی من، مؤثرترین راهکارهای تحلیل خویشتن و غنیسازی ارتباط با دیگران، ترجمهی کاوه نیری، تهران، بنیاد فرهنگ زندگی.
5
- جانسون، رابرت (1387) اسطورهی جام مقدس، ترجمهی رضا بنیصدر، تهران، فرگان
6
- سجادی، سید جعفر (1339) فرهنگ اصطلاحت عرفانی، تهران، انتشارات بوذرجمهر، چاپ اول
7
- شوالیه، ژان و گربران، آلن (1385) فرهنگ نمادها ج4، ترجمهی سودابه فضایلی، تهران، جیحون، چاپ سوم.
8
- کروتکف، جورج (1384) رنگ و عدد در هفت پیکر، ترجمهی هاشم بنا پور، فصلنامۀ فرهنگستان هنر، زمستان
9
- نظامی گنجوی، الیاس بن یوسف (1390) خمسه نظامی، هرمس، تهران، چاپ سوم
10
- هال. اس.کالوین و نوردبای، رنون جی (1375) مبانی روانشناسی تحلیلی یونگ، ترجمه محمد حسین مقبل، تهران، انتشارات جهاد دانشگاهی.
11
-رستگار فسایی، منصور (1383) پیکرگردانی در اساطیر، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چاپ اول.
12
-کمپبل، جوزف )1386( قهرمان هزارچهره، ترجمة شادی خسروپناه، مشهد، نشر گل آفتاب.
13
- کمپبل، جوزف (1389) قدرت اسطوره،ترجمهی عباس مخبر،نشر مرکز،تهران.چاپ ششم.
14
- گرین، ویلفرد و دیگران (1385) مبانی نقد ادبی، ترجمه فرزانه طاهری، تهران، انتشارات نیلوفر، چاپ چهارم.
15
- مورنو، آنتونیو (1380) «عقاید یونگ در باب شر»، ترجمۀ داریوش مهرجویی، مجلۀ روانشناسی دین، سال اول، ش 7 و 8.
16
- نیری، محمد یوسف (1385) سیمرغ در جلوههای عام و خاص، مجلۀ علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، دورۀ 25، شمارۀ 3، پاییز، پیاپی 48، ص 235-215
17
- هندرسن، جوزف ل (1359) اساطیر باستانی و انسان امروز، ترجمۀ ابوطالب صارمی، تهران، امیرکبیر، چاپ دوم
18
- یونگ، کارل گوستاو (1377) انسان و سمبلهایش، ترجمۀ محمود سلطانیه، تهران، جامی
19
Berry, Michael (2006) Interpretation of the Seven Characters, Translated by Jalal Alavi Nia, Tehran, Najran Ney, First Edition
20
Brown John, L. & Cerylle A. Moffett (1999) The Heros Journey: How Educators Can Transform Shools and Improve Learning. Alexandria: Virginia Usa
21
Brown John, L. & Cerylle A. Moffett (1999) The Heros Journey: How Educators Can Transform Shools and Improve Learning. Alexandria: Virginia Usa
22
Campbell, Joseph (1386) Hero of the Thousand Mind, Translated by Shady Khosrowpanah, Mashhad, Flower Show
23
Eliadeh, Mirza (1372) A Thesis in Religion, Translated by Jalal Sattari, Tehran, Soroush Publication
24
Ganjavi military, Elias bin Joseph (2011) Khamseh military, Hermes, Tehran, Third edition
25
Green, Wilfred and others (2006) Literary Principles, Translated by Farzaneh Taheri, Tehran, Niloufar Publication, Fourth Edition.
26
Henderson, Joseph L (1359) Ancient Mythology and Humanity Today, translation by Abu Talib Saremi, Tehrani Amirkabir, Second Edition
27
Jamimar Publishing, First edition
28
Johnson, Robert (2008) Mythology of the Holy Grail, translated by Reza Banisadr, Tehran, Faragh
29
Jung, Carl (1990) The Psychological Aspects of the Kore in the Archetypes and the Collective Unconscious. Trans. R. F. C. Hull. Pt.10.New York: Bollingen Foundation Inc
30
Jung, Carl (1990) The Psychological Aspects of the Kore in the Archetypes and the Collective Unconscious.Trans.R.F.C.Hull.Pt.10. New York: Bollingen Foundation Inc
31
.Kennedy. X. j Dana. Gioia and mark Bauerlein (2009) Hand book of litarye language Thery. Edition 2.pearson/ lngman
32
Kennedy. x. j Dana. Gioia and mark Bauerlein (2009) Hand book of litarye language Thery. Edition 2.pearson/ lngman
33
Knight, Jean and Greben, Allen (2006) Culture of Symbols G 4, translated by Soodabeh Fazaheli, Tehran, Gihon, Third Edition
34
Krötkova, George (2005) Color and number in seven bodies, Hashemin Banapour translation, Journal of the Academy of Arts, winter
35
Moreno, Antonio (2001) "Jung's Thoughts on Evil," by Dariush Mehrjui, Journal of Psychology of Religion, first year, 7th and 8th centuries
36
Nayeri, Mohammad Yousef (2006) Simorgh in public and special effects, Journal of Social Sciences and Human Sciences, University of Shiraz, Volume 25, Number 3, Autumn, Successive 48 pp. 235-215
37
Persian literature, Tehran, Human Sciences and Studies and Culture, Fourth Edition
38
Rastgagh Fazaee, Mansour (2004) Pikhraderani, in the mythology, Tehran, The Peoples of Humanities and Cultural Studies, First Edition.
39
Sajjadi, Seyyed Ja'far (1339) The mystical mystic culture, Tehran, Bazar
40
Spring, Mehrd Ed (1997) from myth to the history of Tehran, Cheshmeh publishing house
41
Yong, Karl Gustavo (1377) Man and his symbols, translations of Mahmoud Soltanieh, Tehran, Jami
42
ORIGINAL_ARTICLE
ارتباطات غیرکلامی در گلستان سعدی
ارتباط غیرکلامی یکی از راههای ایجاد ارتباط در بین ما انسانها است. در این نوع ارتباط، عنصر کلام دخالتی در انتقال پیام ندارد. ارتباط غیرکلامی گاه آنچنان مؤثر میباشد که حتی نسبت به ارتباط کلامی از اهمیت بیشتری برخوردار میشود. کاربرد این شیوه از انتقال پیام، در جهت انتقال ارزشهای اخلاقی و تربیتی، از دیرباز در بین ادیبان ما شناخته شده بوده است. سعدی از جملۀ ادبایی است که در کتاب گلستان خود به کاربرد این شیوه عنایت ویژهای داشته است. در این مقاله که با هدف شناخت هر چه بهتر پیوند ارتباطات غیر کلامی و مقولۀ تعلیم و تربیت در گلستان سعدی، و به روش تحلیلی- توصیفی به رشته تحریر درآمده، تلاش گردیده است تا انواع ارتباطات غیرکلامی در گلستان سعدی مشخص شود. لذا ارتباطات غیرکلامی در این کتاب در هفت مبحث: زبان بدن و رفتار، چهره (گریه، خنده، نگاه، عصبانیت، زیبایی)، صداها، نمادها و نشانهها، طعمها، عطر و بو، و پیامهای نوشتاری طبقهبندی و تحلیل گردید. نتیجۀ این تحقیق نشان از کاربرد آگاهانۀ این روش در جهت انتقال پیامهای اخلاقی و تربیتی در گلستان سعدی دارد.
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_6661_dcd0cba9f1636b96b2916a5a6344fc78.pdf
2017-02-19
133
151
ارتباط غیرکلامی
ادبیات تعلیمی
گلستان سعدی
علیرضا
محمودی
mahmoodi_ar@uoz.ac.ir
1
استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه زابل
LEAD_AUTHOR
غلامرضا
عبدی
abdy.g.reza53@gmail.com
2
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه زابل
AUTHOR
- قرآن کریم
1
- باقری خلیلی، علیاکبر، و زُلیکانی، مرضیه، (1394)، «تحلیل سیاسی زبان بدن در تاریخ بیهقی»، متنپژوهی ادبی، ش65، صص79-99.
2
- برکو، رُی ام؛ اندرو دی، ولوین؛ و دارلین آر، ولوین، (1386)، مدیریت ارتباطات(فردی و عمومی)، ترجمۀ سید محمد اعرابی و داود ایزدی، تهران: دفتر پژوهشهای فرهنگی.
3
- بهرامی کمیل، نظام، (1388)، نظریۀ رسانهها (جامعه شناسی ارتباطات)، چ1، تهران: کویر.
4
- جعفری، سید ابراهیم، (1392)، «تحلیل ارتباط غیرکلامی در داستان سمک عیار»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه شیراز.
5
- جمشیدی، زهرا، (1391)، «بررسی و تحلیل رفتارهای غیرکلامی در آثار داستانی هوشنگ گلشیری»، پایاننامه کارشناسی ارشد، پژوهشکدۀ ادبیات دانشگاه رازی کرمانشاه.
6
- حاجتی، سمیه، (1389)، «تحلیل ارتباطات غیرکلامی در داستانهای مصطفی مستور»، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشگاه گیلان.
7
- دانشگر، محمد، (1386)، «نقش ارتباطات غیرکلامی در داستانپردازی مولانا»؛ فصلنامه پژوهشهای ادبی، شمارۀ 16، صص:115-136، 1386.
8
- دانشور، سیمین، (1375)، شناخت و تحسین هنر، چ1، تهران: کتاب سیامک.
9
- دهخدا، علی اکبر، (1373)، لغت نامه، ج 12، تهران، دانشگاه تهران.
10
- راپاپورت، آموس، (1384)، معنی محیط ساخته شده، رویکردی در ارتباط غیرکلامی، ترجمۀ فرخ حبیب، چ1، تهران: پردازش و برنامهریزی شهری.
11
- رضی، احمد و حاجتی، سمیه، (1390الف)، «رمز گشایی از رفتارهای غیرکلامی در داستان روی ماه خداوند را ببوس»؛ پژوهشنامه زبان و ادب فارسی (گوهر گویا)، س5، ش2، صص:65-88.
12
-رضی، احمد و حاجتی، سمیه، (1390ب) «تحلیل نشانههای ارتباطات غیرکلامی در داستان دو دوست»، مطالعات ادبیات کودک، ش3، صص91-114.
13
- ریچموند، ویرجینیا، و مککروسکی، جیمز سی، (1388)، رفتارهای غیرکلامی در روابط میان فردی، ترجمه فاطمه سادات موسوی و ژیلا عبداللهپور، تهران: دانژه.
14
- زاده محمدی، علی، (1381)، کاربردهای موسیقی درمانی، چ1، تهران: اسرار دانش.
15
- سعدی، مصلحالدین، (1373)، گلستان، تصحیح غلامحسین یوسفی، چ3، تهران: خوارزمی.
16
- شمیسا، سیروس، (1372)، بیان، چ3، تهران: فردوس.
17
- فرگاس، جوزف. پی، (1379)، روانشناسی تعامل اجتماعی، رفتار میان فردی، ترجمة خشایار بیگی و مهرداد فیروزبخت، تهران: ابجد.
18
- فرهنگی، علیاکبر، (1373)، ارتباطات انسانی؛ ج1، تهران: تایمز.
19
- فرهنگی، علیاکبر، (1375)، ارتباطات غیر کلامی، چ1، میبد: دانشگاه آزاد اسلامی.
20
- فرهنگی، علیاکبر، و فرجی، حسین، (1388 و1389)، «زبان بدن از نگاه مولانا در مثنوی معنوی»، فرهنگ و ادب، ج2، ش9، صص429-462.
21
- کاتلر، جفری، (1380)، زبان اشکها (نگاهی روانشناختی به گریستن)، ترجمۀ طاهره جواهرساز، چ1، تهران: جوانه رشد.
22
- کریمی، عبدالعظیم، (1380)، الگوی نمادین و غیرکلامی در تعلیم و تربیت نامریی، چ1، تهران: منادی تربیت.
23
- کول، کریس، (1383)، موفقیت در ارتباط، ترجمۀ وجیهه ابراهیمی، ج1، چ1، اصفهان: طرح جامع پارسیان.
24
- مشرف، مریم، (1389)، جستارهایی در ادب تعلیمی ایران، چ1، تهران: سخن و دانشگاه شهید بهشتی.
25
- محمدی، محمدهادی، (1378)، روششناسی نقد ادبیات کودکان، چ1، تهران: سروش.
26
- نیکدار اصل، محمدحسین، و احمدیانیپی، محمدهادی، (1395)، «تحلیل ارتباطات غیرکلامی در بوستان سعدی»، مجلۀ شعر پژوهی (بوستان ادب)، س8، ش1، صص181-210.
27
- وود، جولیاتی، (1384)، ارتباطات میان فردی (روانشناسی تعامل اجتماعی)؛ ترجمۀ مهرداد فیروزبخت، چ2، تهران: سهر کتاب و مهتاب.
28
-Windle, Rod & Warren, Suzanne (2011). "Communica Srills": http://www.directionservice.Org/cadre/section.cofom
29
Segal, Jeanne (2011) The Language of Emotional Intelligence. Amazon.com.
30
ORIGINAL_ARTICLE
تأملی در تصحیح چند بیت از دیوان خاقانی
تصحیح متن یکی از مهمترین مقولههای پژوهشی در حوزۀ ادبیّات کهن است که میتوان آن سنگبنا و شالودۀ بایستۀ دیگر تحقیقات دانست. این امر در پیوند با آثار سخنوران بزرگ اهمّیّت بیشتر و عمدهتری پیدا میکند. یکی از مصادیق روشن در این باب، دیوان افضلالدّین بدیل خاقانی شروانی، شاعر بیبدیل سدۀ ششم هجری است. اختصاصات فنی و دشوارهای خاص این دیوان سبب شده تا کتابت اشعار با کاستیهایی همراه شود. با وجود سه چاپ مشهور از دیوان خاقانی و تلاشهایی چند برای پیراستن این متن از ضبطهای نادرست، همچنان اغلاط به نسبت متعددی در این متن دیده میشود. عمده تلاش پژوهشگران در این راه، معطوف به نیمۀ نخست دیوان، یعنی قصاید شاعر بوده و کمتر به نیمۀ دوم آن توجّه شده است. از این رو جستار حاضر بر آن بوده است تا بر پایۀ نقطهنظرهای نو و اصیل، ابیاتی چند از این بخش را مورد تصحیح انتقادی و علمی قرار دهد.
https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_6662_72b08ec1f6810d36e04d5caf345995d8.pdf
2017-02-19
153
166
خاقانی
دیوان
تصحیح انتقادی
ضبطهای نادرست
پشتوانۀ فرهنگی
سعید
مهدویفر
1
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ایلام
AUTHOR
علیرضا
شوهانی
ar.shohani80@gmail.com
2
استادیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ایلام
LEAD_AUTHOR
- بلعمی، ابومحمّد بن محمّد، (1388)، تاریخ بلعمی، تصحیح محمّدتقی بهار، به کوشش محمّد پروین گنابادی، چاپ چهارم، تهران: زوّار.
1
- بهار، لاله تیک چند، (1380)، بهار عجم (فرهنگ لغات، ترکیبات، کنایات و امثال فارسی)، تصحیح کاظم دزفولیان، چاپ اول، تهران: طلایه.
2
- بیرونی، ابوریحان محمّد بن احمد، (1386)، التفهیم لأوائل صناعة التنجیم، تصحیح جلالالدّین همایی، تهران: نشر هما.
3
- پارسا، سیداحمد. (1386). «تصحیح دو تصحیف در دیوان خاقانی». نشریۀ دانشکدۀادبیّات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان، دورۀ جدید، شمارۀ 21، پیاپی 18، زمستان: 1-15.
4
- حاجیان نژاد، علیرضا، (1385). «دیدهی آهوی دشت» (تحلیل و تصحیح یک بیت از دیوان خاقانی). مجلۀ دانشکدۀ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تهران، شمارۀ 178، تابستان، 97-116.
5
- الحموى، یاقوت بن عبدالله، (1397)، معجمالبلدان، بیروت: دار صادر.
6
- حیدری، مرتضی، (1395)، «اثبات رخدادهای سبکی با استفاده از آمار استنباطی (مطالعۀ موردی: تشبیهات حروفی در سبک عراقی)»، زبان و ادب فارسی، سال 69، شمارۀ مسلسل 233، بهار و تابستان: ص 95-122.
7
- خاقانی شروانی، افضلالدّین ابراهیم، (1357)، دیوان، تصحیح علی عبدالرسولی، چاپ اول، تهران: خیّام.
8
- خاقانی شروانی، افضلالدّین بدیل، (1387)، تحفةالعراقین (ختمالغرایب)، تصحیح علی صفری آققلعه، چاپ اول، تهران: میراث مکتوب.
9
- خاقانی شروانی، افضلالدّین بدیل، (1374)، دیوان، تصحیح ضیاءالدّین سجّادی، چاپ پنجم، تهران: زوّار.
10
- خاقانی شروانی، افضلالدّین بدیل، (1375)، دیوان، ویراستۀ میرجلالالدّین کزّازی، چاپ اول، تهران: نشر مرکز.
11
- خاقانی شروانی، افضلالدّین بدیل، (بیتا)، دیوان، نسخۀ خطی شمارۀ 976، کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی.
12
- خوارزمی، محمّد بن احمد، (1389)، مفاتیحالعلوم، ترجمۀ سیّدحسن خدیوجم، چاپ چهارم، تهران: علمی و فرهنگی.
13
- ذوالفقاری، محسن و علیاکبر کمالینهاد، (1392)، «کارکردهای هنری و تصویری حروف در شعر (با تأکید بر شعر خاقانی)»، فنون ادبی، سال 5، شمارۀ 2، پاییز و زمستان: 49-66.
14
- رضایی آباده، نجفعلی، (1387)، «تصحیح بیتی از افضلالدین خاقانی شروانی». نشریۀ دانشکدهادبیّات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان، دورۀ جدید، شمارۀ 24، پیاپی 21، زمستان: 47-51.
15
- سجّادی، سیّدضیاءالدّین، (1382)، فرهنگ لغات و تعبیرات دیوان خاقانی شروانی، چاپ دوم، تهران: زوّار.
16
- سراج شیرازی، یعقوب بن حسن، (1376)، تحفةالمحبین (در آیین خوشنویسی و لطایف معنوی آن)، به اشراف محمّدتقی دانشپژوه، به کوشش کرامت رعناحسینی و ایرج افشار، چاپ اول، تهران: نشر نقطه/ میراث مکتوب.
17
- سیف، عبدالرضا و مجید منصوری، (1389)، «تصحیح و تحلیل چند تصحیف در شعر خاقانی». پژوهشنامۀ زبان و ادب فارسی (گوهر گویا)، سال 4، شمارۀ 1، پیاپی 13، بهار: 23-46.
18
- شمسالدّین آملی، محمّد بن محمود، (1389)، نفائسالفنون فی عرائس العیون، تصحیح ابوالحسن شعرانی، چاپ سوم، تهران: اسلامیّه.
19
- صالحی، پریسا و ناصر نیکوبخت، (1392)، «شگردهای هنری خاقانی در تصویرسازی حروف و واژگان»، هفتمین همایش پژوهشهای زبان و ادبیّات فارسی، دانشگاه هرمزگان: ص 1161-1174.
20
- عوفی، محمّد، (1906)، لبابالباب، تصحیح ادوارد برون، لیدن: بریل.
21
- قرهبگلو، سعید، (1372)، «تأملی در دیوان خاقانی»، نشریۀ دانشکدۀ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، سال 26، شمارۀ 3و4، پاییز و زمستان: 781-808.
22
- کندلی هریسچی، غفّار، (1374)، خاقانی شروانی: حیات، زمان و محیط او، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
23
- مسعودی، علی بن الحسین، (1387)، مروج الذهب و معدن الجواهر، ترجمۀ ابوالقاسم پاینده، چاپ هشتم، تهران: علمی و فرهنگی.
24
- مصفّی، ابوالفضل، (1388)، فرهنگ اصلاحات نجومی (همراه با واژههای کیهانی در شعر فارسی)، چاپ چهارم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
25
- نصرالله منشی، ابوالمعالی، (1384)، ترجمۀ کلیله و دمنه، تصحیح مجتبی مینوی، چاپ بیست و هفتم، تهران: دانشگاه تهران.
26
- مهدویفر، سعید، (1391الف)، «اصالت تصویری مهمترین معیار در تصحیح دیوان خاقانی»، بوستان ادب، سال 4، شمارۀ 1، پیاپی 11، بهار: 175-196.
27
- مهدویفر، سعید، (1391ب)، «بررسی تصحیف و تحریفی از دیوان خاقانی»، متنشناسی ادب فارسی، سال 4، شمارۀ 4، پیاپی 16، زمستان: 107-120.
28
- مهدویفر، سعید، (1389)، «دو معیار نویافته در تصحیح دیوان خاقانی»، معارف، دورۀ بیست و چهارم، شمارۀ 1 (فروردین تا تیر) و شمارۀ 2 (مرداد تا آبان): 87-115.
29
- مهدویفر، سعید، (1395)، فرهنگنامۀ صور خیال در دیوان خاقانی، چاپ اوّل، تهران: زوّار.
30
- نیکمنش، مهدی، (1383)، «تصحیح دو واژه از قصیدهی "حرز الحجاز" خاقانی». نشریۀ دانشکدۀ ادبیّات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، سال 47، شمارۀ مسلسل 198، زمستان: 55-68.
31