%0 Journal Article %T تأملاتی درباره منابع و شیوه کار فردوسی %J زبان و ادب فارسی (نشریه سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز) %I دانشگاه تبریز %Z 2251-7979 %D 2004 %\ 10/22/2004 %V 47 %N 192 %P 85-149 %! تأملاتی درباره منابع و شیوه کار فردوسی %K شاهنامه فردوسی %K شاهنامة ابومنصوری %K غرر اخبار %K ثعالبی %K دقیقی %K منبع شاهنامه %K شیوة کار فردوسی %R %X یکی از دشوارترین و پیچیده‏ترین مباحث شاهنامه شناسی، مسئلة منبع یا منابع فردوسی و شیوة استفادة وی از آنهاست. اشارة آشکار فردوسی، کمترین تردیدی بر جای نمی‏گذارد که منبع اصلی او، شاهنامة ابومنصوری بوده است، اما این که متن مذکور، یگانه مأخذ نظم شاهنامه بوده و یا فردوسی از منبع / منابع دیگر نیز بهره‏مند شده است، پرسشی است که در بخش نخست مقاله بر پایة چند دلیل عقلی و متنی مورد بررسی قرار گرفته و پس از رسیدن به احتمال تعدد مآخذ فردوسی، به استناد نمونه‏هایی از مقدمة شاهنامة ابومنصوری و «غرر اخبار ملوک‏الفرس و سیرهم» ثعالبی نشان داده شده است که در بحث مفهوم و حدود امانت‏داری فردوسی در سرایش شاهنامه، باید موضوع حذف و انتخاب داستانها و تغییر جزئیات روایات را هم به دیده داشت. در پایان نیز بحث ابهام‏آمیز ناقص و بی‏ترتیب بودن هزار و چند بیت دقیقی در شاهنامه، به رغم اشتراک منبع وی و فردوسی مطرح شده است. هم چنین در میان این سه بخش اصلی به موضوعاتی چون: دو چهرگی اسکندر در شاهنامه، سال و ترتیب فرمانروایی اشکانیان، اختیاری یا فرمایشی بودن کار دقیقی، زمان ورود ابیات دقیقی به شاهنامه و … به عنوان مباحث مرتبط با مأخذشناسی شاهنامه و شیوة کار فردوسی اشاره شده است. %U https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_1696_f60dac12dd0cc0fa466407d760c4ab17.pdf