@article { author = {}, title = {}, journal = {Journal of Persian Language & Literature (Former Journal of the Faculty of Literature, University of Tabriz)}, volume = {65}, number = {225}, pages = {19-45}, year = {2012}, publisher = {University of Tabriz}, issn = {2251-7979}, eissn = {2676-6779}, doi = {}, abstract = {}, keywords = {}, title_fa = {رویکرد نظری شاعران سنت‌گرای معاصر به روح و روان (با تکیه بر شعر حکیم هیدجی، علامه حسن‌زاده آملی و استاد شهریار)}, abstract_fa = {چکیده       این مقاله کوشیده است پس از ذکر مقدمه‌ای کافی پیرامون روح و روان و کیفیت آن از نظر فلاسفه و عرفا و همچنین روح از منظر قرآن، به بررسی و تبیین بازتاب شاعرانۀ روح و روان در شعر سنت‌گرای معاصر با تکیه بر اشعار علامه حسن‌زادۀ آملی، حکیم هیدجی و شهریار که هرکدام نمایندۀ طیفی از شاعران با رویکردها و دیدگاه‌های متفاوت هستند، بپردازد و در مسیر و فرایند پژوهش بدین نکته رسیده است که شاعران فوق با تأسی از تعالیم و آموزه‌های قرآنی و دیدگاه‌های عرفانی، فلسفی و دینی بر این نظرند که انسان مرکب از جسم و روح است که جسمش به اقتضای ماهیتش فناپذیر و روحش به جهت تجردش نامیراست. آنان به تأثیر و تأثر جسم و روح معتقدند و روح را عنصر ملکوتی و رجعت‌ یابنده به موطن اصلی می‌دانند و بر این باورند که همۀ شرافت آدمی مترتب بر این عنصر است و کمال و اعتلای صفاتی آن بدین بعد بسته است. آنان بعد خاکی انسان را فاقد کرامت و فضیلت می‌شمارند و اعتقاد دارند که روح مجرد از ماهیت است و پس از متلاشی شدن جسم همواره باقی خواهد ماند.}, keywords_fa = {روح و روان,مکاتب,قوس نزول و صعود,بازتاب,شاعران سنت‌گرا,بقا و فنا}, url = {https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_990.html}, eprint = {https://perlit.tabrizu.ac.ir/article_990_776f21d595823270980cc92813b4c86e.pdf} }