دوره 76 (1402)
دوره 75 (1401)
دوره 74 (1400)
دوره 73 (1399)
دوره 72 (1398)
دوره 71 (1397)
دوره 70 (1396)
دوره 69 (1395)
دوره 68 (1394)
دوره 67 (1393)
دوره 66 (1392)
دوره 65 (1391)
دوره 55 (1390)
دوره 54 (1390)
دوره 53 (1389)
دوره 52 (1388)
دوره 51 (1387)
دوره 50 (1386)
دوره 49 (1385)
دوره 48 (1384)
دوره 47 (1383)
دوره 46 (1382)
دوره 45 (1381)
دوره 44 (1380)
دوره 43 (1379)
دوره 42 (1378)
دوره 41 (1377)
دوره 40 (1376)
دوره 39 (1375)
دوره 38 (1374)
دوره 37 (1373)
دوره 36 (1372)
دوره 35 (1371)
دوره 34 (1370)
دوره 33 (1369)
دوره 32 (1363)
دوره 31 (1362)
دوره 30 (1357)
دوره 29 (1356)
دوره 28 (1355)
دوره 27 (1354)
دوره 26 (1353)
دوره 25 (1352)
دوره 24 (1351)
دوره 23 (1350)
دوره 22 (1349)
دوره 21 (1348)
دوره 20 (1347)
دوره 19 (1346)
دوره 18 (1345)
دوره 17 (1344)
دوره 16 (1343)
دوره 15 (1342)
دوره 14 (1341)
دوره 13 (1340)
دوره 12 (1339)
دوره 11 (1338)
دوره 10 (1337)
دوره 9 (1336)
دوره 8 (1335)
دوره 7 (1334)
دوره 6 (1333)
دوره 5 (1332)
دوره 4 (1330)
دوره 3 (1329)
دوره 2 (1328)
دوره 1 (1327)
کلیدواژهها = غزل
تعداد مقالات: 4
بررسی عناصر حماسی در غزلهای سیمین بهبهانی
دوره 71، شماره 238 ، اسفند 1397، ، صفحه 71-93
چکیده
بهکارگیری عناصر حماسی از ویژگیهای غزل امروز است. سیمین بهبهانی از شاعرانی است که به این امر توجّه ویژهای نشان داده است. او برای این کار، عناصر بلاغیای نظیر مبالغه و مفاخره را به کار میگیرد و در توصیف پدیدههای طبیعت از اصطلاحات خاص حماسه و ستیز بهره میجوید. سادگی تشبیه در غزلهای بهبهانی و بهکارگیری وجهشبههای سازگار ... بیشترجانشینسازی واژگان مترادف در غزلیات حافظ
دوره 71، شماره 238 ، اسفند 1397، ، صفحه 95-117
چکیده
حافظ از تکرار معنی برخلاف تکرار لفظ در سطح بیت، ابایی نداشتهاست؛ شاهد ما در اثبات این ادعا، استفادۀ او از واژگان و عبارات مترادف است. ریزبینی و نکتهسنجی حافظ در توجه به اختلافهای معنایی واژگان مترادف مثالزدنی است. وی علاوهبر هممعنایی و ترادف، به اختلافها و حتی گاه تضادهای معنایی این واژگان بهظاهر مترادف نظر داشته ... بیشترکارکردهای بلاغی عناصر دیوانی در غزل فارسی؛ از قرن ششم تا هشتم با تکیه بر غزلیّات شاعران برجسته
دوره 69، شماره 233 ، شهریور 1395، ، صفحه 1-26
چکیده
غزل از قرن ششم حضور جدّی و چشمگیر در ادب فارسی مییابد. این نوع شعر، با آنکه از کیفیّت زبانی و معنایی خاصّی برخوردار است که آن را از انواع دیگر شعر متمایز میسازد، نمیتواند خود را از تأثیر عناصر زبانی دورههای پیشین – که عمدتاً عناصر تصویرآفرین هستند- دور نگه دارد. البته طرز نگرش شاعر و جغرافیای فرهنگی که وی در آن پرورش یافته ... بیشتربررسی و تحلیل دو غزل از خاقانی و حافظ بر مبنای زبانشناسی نقشگرای سیستمی
دوره 66، شماره 227 ، شهریور 1392، ، صفحه 113-135